Bir kalem,bir kağıt mı yoksa bir düşünce mi insanı aydınlatır ? Hepsinin birlikte olduğunu düşünsenize..İnsan anından sıkıldığı zaman,üzüldüğü ve ağladığı zaman duygularını kağıda döker.Ben ise çoğunlukla hissizlestigim zaman duygularımı kağıda dökerim.Bu da benim garipliğim işte...Çaresizlik beni birçok duyguya sürükledi..Bunlardan birisi de hissizleşmem oldu.Ne iyi ne kötü hiçbir şey hissetmiyorum..Anlaşıldı yine çaresizim..Aslında şu dünyada birçok şey hissetmem gerek ama hissetmiyorum, hissedemiyorum..Gülsem veya ağlasam belki çözüm bulacağım ama hiç biri gelmiyor içimden...Belki de yaşama sebebimin olmadığı içindir.O yüzden bir şey hissetmiyorumdur. Hisler hayatımızdaki davranışların aynasıdır.Ve belki de ben o aynaya hiç bakmadığım için böyleyimdir..
