លោកស្រីចនស្រដីទ្បើងបង្គាប់បញ្ចាទៅកាន់អ្នកបម្រើស្រីនៅក្រោមឱវាតយ៉ាងឈាមត្រជាក់បំផុត ប្រសិនបើជានាងប្រឆាំងនិងបញ្ចារបស់គាត់ទៅហើយទុកក៏មិនចំណេញដកចេញក៏មិនខាតដែរត្រឹមក្មេងបម្រើម្នាក់គាត់មិនអារនិងសំទ្បេះចោលចេញពូផ្លូវរបស់គាត់នោះទេ។
«អាយ៎...លែងៗខ្ញុំលែងទៅ អួយ លោកស្រីខ្ញុំសុំអង្វរកុំធ្វើបែបនេះអី អ្ហឹកៗ»បន្ទាប់ពីទទួលបានបញ្ចាពីចៅហ្វាយស្រីរបស់ខ្លួនហើយក្រុមស្រីបម្រើ2នាក់ក៏ចូលខ្លួនទៅចាប់សង្កត់កដៃស្រលូនតូចរបស់ស៊ូរ៉ាទាំងសងខាង់យ៉ាងជាប់ឲ្យនាងតូចលុតជង្គុកនៅនិងឥតនឹងទះកំផ្លៀងនាងទាំងយ៉ាងធំៗដៃរហូតដល់មានឈាមហូរចេញតាមគែមមាត់របស់នាងតូចមករឹមៗ។
«ដល់ពេលសប្បាយហើយ»លោកស្រីចនឧទានទ្បើងទាំងស្នាមញញឹមចុងមាត់យ៉ាងកំណាច់សម្លឹងទៅកាន់មុខតូចច្រមិចសិតសឹងតែឈាមរបស់ស៊ូរ៉ាបន្ទាប់មកក៏ដាក់ភ្នែកមកសម្លឹងមើលដំបងឈើជ្រុងនៅនិងដៃរបស់គាត់រួចក៏លើកវាយកទៅវាយចំពោះរបស់នាងតូចមួយទំហឹងដៃដោយគ្មានចិត្តអាណិតមេត្តាចំពោះម្តាយនិងកូនតូចដែរមិនទាន់ទាំងបានឃើញពន្លឺថ្ងៃ ត្រូវជាចៅរបស់គាត់អ្វីបន្តិចសោះ។
«អួយ លោកស្រីអ្ហឹកៗខ្ញុំសូមអង្វរកុំ អ្ហឹក ធ្វើបាបពីនាក់ម្តាយនិងកូនខ្ញុំអី អ្ហឹក អាយ៎»ស៊ូរ៉ាយំស្រែកឧទានទ្បើងដោយភាពឈឺចាប់សូមក្តីអាណិតអាសូរពីខ្លាចញីកំណាចម្នាក់នោះទាំងទឹកភ្នែកនិងឈាមហូរចេញមកជះក្លិនឆ្អាបពេញខ្លួន សភាពនាងពេលមិនខុសពីមនុស្សជិតស្លាប់ទេ សក់ក្បាលរញ៉េរញ៉ៃ ផ្ទៃមុខដែរធ្លាប់តែស្រស់សរលោកពេលនេះពោលពេញទៅដោយសារជារបួសបែកចេញឈាម ចំណែកចង្លោះភ្លៅក៏ស្រាប់តែមានឈាមស្រក់ហូរចេញមកយ៉ាងក្រហមឆ្អៅ។
«ដោយយល់ពីសញ្ចេតនាដែលនាងធ្លាប់នៅជាមួយនិងយើងតាំងតែពីតូចមកយើងទុកជីវិតឲ្យនាងទៅចុះប៉ុន្តែមានលក្ខណ:បើជីវិតនាងថ្លៃរត់គេចចេញផុតពីគ្រាប់កាំភ្លើងរបស់យើងនាងនិងបានរស់ប៉ុន្តែបើជីវិតនាងវាថោតនាងនិងត្រូវងាប់»លោកស្រីចនក្រវែងដំបងឈើរនោះទៅម្ខាងរួចក៏ដើរទៅចាប់បោចសក់របស់នាងតូចឲ្យងើយទ្បើងមកលើសម្លឹងមកប្រសព្វភ្នែកនិងគាត់ដោយដៃម្ខាងកាន់កាំភ្លើងខ្លីយកមកភ្ជុងក្បាល់របស់នាងបន្ទាប់មកក៏ផ្តលសញ្ញាតាមក្រសែភ្នែកទៅឪ្យអ្នកបម្រើស្រីទាំងពីរនាក់នោះលែងដៃនាងតូចឲ្យមានសេរីភាពរួចក៏រុញច្រាន់រាងកាយតូចរបស់ស៊ូរ៉ាឲ្យដួលទៅលើដីទាំងកម្រោល។
ស៊ូរ៉ាកាលបានទទួលបានសេរីភាពនាងប្រញាប់ស្រវេស្រវាក្រោកទ្បើតរត់ចេញពីបន្ទប់មួយនោះទាំងពិបាកដើម្បីរួចរស់ជីវិតពីស្រ្តីឈាមត្រជាក់ម្នាក់នេះដោយមិនបានដឹងខ្លួនទេថានៅចន្លោះភ្លៅរបស់នាងកំពុងតែមានឈាមហូតមកយ៉ាងច្រើន។
«ផាំងៗ អាយ៎»សម្លេកស្នូរគ្រាប់កាំភ្លើងបន្លឺទ្បើងនាងពីខាងក្រោយខ្នងរបស់នាងតូចទ្បើងត្រហឹងលាន់ពេញបន្ទប់នាងតូចខំប្រឹងរត់គេចយ៉ាងត្របាញ់ជើងដោយលើប្រអប់ដៃតូចមកខ្ទុបត្រចៀកទាំងសងខាង។
«ផាំងៗ អួយឈាម អ្ហឹកឈឺ ឈឺណាស់អ្ហឹកៗ»គ្រាប់កាំភ្លើងមួយគ្រាប់បានហោះផ្លោងមកបញ្ឆឹតដើមដៃរបស់នាងតូចធ្វើឲ្យដាច់រយះសាច់ហូរឈាមចេញមក ស៊ូរ៉ាឧទានទាំងការឈឺចាប់ដោយដៃម្ខាងឃ្ទប់ត្រងកន្លែងដែរមានរបួសរត់នាំរាងកាយស្លេកស្លាំងសឹតតែឈាមគ្មានកម្លាំងកំហែងរបស់ខ្លួនរត់មកដល់មាត់ផ្លូវចេញផុតពីនរករបស់ស្រ្តីបីសាចម្នាក់នោះដែរសភាមើលមិនយល់។
«ទឺត ទឺត»ខណ:ដែររត់មកដល់ច្រកផ្លូវធំស៊ូរ៉ានាងក៏រត់ឆ្លងទៅផ្លូវម្ខាងទៀតប៉ុន្តែនាងមិនទាន់ទាំងបានរត់ឆ្លងទៅផុតផងក៏ស្រាប់តែមានរថយន្តតម្លៃថ្លៃកប់ពពកមួយដែរបើកបកក្នុងល្បឿនយ៉ាងលឿនស្លេវបោះពួយតម្រងមករាងនាង។
«អាយ៎»ខណ:ដែរស៊ូរ៉ានាងក្រលែកភ្នែកទៅឃើញពន្លឺភ្លើងហ្វាទ្បានដែរកំពុងបើកបរក្នុងល្បឿនដូចព្យុះដែរបាញ់ភ្លឺមកចំមុខនាង។
«ផាំង»

YOU ARE READING
របួសស្នេហ៍
Phiêu lưu«មិនថានាងនាំកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំរត់ដល់ទីណាទេខ្ញុំនិងតាមយកគេមកវិញឲ្យបាន» «ថេស៊ូជាកូនរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនអាចឲ្យអ្នកណាយកកូនចេញពីខ្ញុំបានទេ»កូនជាដង្ហើមកូនជាពិភពលោកថ្មីមួយរបស់នាងធ្វើឲ្យនាងអាចសើចសប្បាយបាន ហើយអ្វីដែលនាងខ្លាចបំផុតនោះគឺខ្លាចគេមកដើម្បីយកកូនចេញពីទ្...