uyanmıştım yeni yeni ayılmıştım gözlerimi araladım ve etrafta bir göz gezdirdim yanımda oturup beni izleyen kişiye diktim gözlerimi bu minho idi minho: "demek uyandın" jisung: "m-minho" geçen yıllarda minho'ya karşı hislerim olduğunu fark etmiştim o zamandan beri ona arkadaş gözü ile bakamıyordum o yanımda olduğunda ellerim terliyor, utançtan kıpkırmızı kesiliyor ve kalbim hiç olmadığından daha hızlı atıyordu en kötüsü de konuşurken kekeliyordum minho: "sarhoş olduğunu duyduğum gibi geldim" jisung: "..." gözlerimi kaçırdım bana karşı hep böyle ilgili davranıyordu bu hoşuma oldukça gidiyordu minho: "neden sarhoş olacak kadar içtin?" ailem eşcinsel olduğumu öğrenmişti ve annem durumu normal karşılar, beni destekler iken babam bu duruma oldukça sert çıkışmıştı bu yüzden sabah babam ile oldukça şiddetli bir kavga yaşamış ve ani bir sinir ile arkama bile bakmadan evden çıkmış ardından kendimi bar da bulmuştum jisung: "keyfi" minho: "hadi ama hepimiz mecbur kalmadıkça içkiye başvurmadığını biliyoruz" jisung: "..." minho: "bana her şeyini anlatabileceğini ve seni hiçbir şekilde yargılamayacağımı biliyorsun" jisung: "konu ailem.." uzun bir iç çekişten sonra konuşmaya devam ettim jisung: "ailem eşcinsel olduğumu öğrendi annem her ne kadar normal karşılayıp beni desteklese de babam için aynı şey söylenemez" minho'nun üzerimdeki güzel bakışlarını hissedebiliyordum minho: "babanın da en kısa sürede seni anlayacağına ve destekleyeceğine eminim canım sadece akışına bırak olur mu?" sözleri ile beni oldukça yatıştırmıştı rahatlamış hissediyordum jisung: "olur" kafamı çevirip gözleri ile temas ettim ardından tebessüm ettim tebessümüme o da çok içten bir gülümse ile karşılık verdi minho: "eğer daha iyi isen beraber akşam yemeği yemeye gitmeye ne dersin?" jisung: "k-kimle gideceğiz" minho: "baş başa, neden ki birinin olması mı gerek?" jisung: "h-hayır! sadece anlık anlayamadım da" utanç bir tavır ile başımı kaşıdım minho: "olur öyle boşver" kocaman gülümsemesi ile bana bakıyordu yataktan indim ve kapıya yöneldim minho: "pijamaların güzelmiş herkesin gözü üzerinde olacak" minho'nun alaycı sesini işitmem ile üzerimdeki pijamaya baktım BU DA NEYİN NESİ changbin cidden giydire giydire bunları mı giydirdin mickey mouse'lu beyaz pijama... gerçekten harika... oldukça rezil olmuş hissediyorum hatta hissetmiyorum direkt rezil oldum onu geçtim BEN NEYİN KAFASINI YAŞIYORUM PİJAMA İLE AKŞAM YEMEĞİNE GİTMEK NE HEMDE MİNHO İLE BAŞ BAŞA B-A-Ş B-A-Ş-A jisung: "lanet olsun..!" minho'nun yanına geri döndüm utanıp başımı önüme eğdim ve ellerimdeki yüzükler ile oynamaya başladım jisung: "şeey minho..." minho: "buyur, dinliyorum" jisung: "kıyafetlerime kustum.. ve kıyafete ihtiyacım var açıkçası..." minho: "oh doğru hemen veriyorum umarım bende senin üzerine oturacak bir şeyler vardır" minho dolabını karıştırmaya başladı sonunda elindeki kıyafetler ile bana döndü yüzünde kendini gülmemek için zor tutan bir ifade vardı kıyafetleri yatağa serdi ve eliyle işaret etti minho: "şey kız kuzenim burada kalıyordu ve bunlar burada kalmış..." bir yandan minho'nun dediği şeyleri sindirmeye çalışırken bir yandan yatağa serdiği kareli bej rengi etek ve kırmızı-beyaz çizgili kazağa bakıyordum seslice yutkundum jisung: "t-tamam o halde giyinip geliyorum" kıyafetleri kaptığım gibi hızla tuvalete girdim kıyafetlerle bir süre daha bakıştıktan sonra minho'yu daha fazla bekletmemek için hızlıca giyindim aynaya baktım üzerime tam olmuştu son olarak saçlarımı düzelttim ve minho'nun yanına gittim minho beni süzmeye başladı seslice yutkundu yüzümün kıpkırmızı olduğuna emindim oldukça utanmıştım bir an önce bu ortamı bozmak için konuşmaya başladım jisung: "b-ben hazırım gidebiliriz" minho başını salladı affallamışa benziyordu minho'yu beklemeden kapıya yöneldim ayakkabılarımı giymek için eğildim kalçamda hissettiğim el ile irkilerek arkama döndüm minho eğildiğim için açılan kalçamı eteğimi düzelterek kapatmıştı minho: "ayakkabını giyerken daha dikkatli eğilmelisin sonuçta kısa bir etek giyiyorsun" sırıttı utancımdan önüme döndüm ve yere çöktüm böylece kalçam açılmayacaktı hâlâ daha demin yaşanan olayın etkisinden çıkamamış bir biçimde hızlıca ayakkabılarımı giydim ve minho'yu beklemeye koyuldum yüzüklerim ile oynarken bir anda minho elimi kavradı kocaman gülümsedi minho: "hadi daha fazla oyalanmadan gidelim" tamam anlamında başımı salladım
han'ın giydiği kıyafetler:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
umarım beğenmişsinizdir ✨ oy ve yorum atmayı unutmayın 🤍
