Hiçbir bağ olduğunu düşünmüyorum artık. Ve bana acınası demeniz de umrumda değil. Buna düşünmek deniyor. Bütün bunlar... Gerçekten inanılması kolay değil. Bir mağarada melek gelmesi ve yazılar indirmesi. Çok olumlu! İstediğiniz kadar parmaklarınızı yorup yanlış yolda olduğum gibi boktan şeyler söyleyin. Önemli değil. Veya hakaret edin. İçimdekiler, bu inançsızlığım bildiğiniz ateistler gibi değil. Yoruldum. Ailemin ve din öğretmenimin beni zorlamalarından yoruldum. Sure ezberlemek, Kuran öğrenmek... İçimden gelmediği sürece nasıl yapabilirim! Onlara söylersem beni zorlarlar. Beni zorluyorlar. Bir insanın hiç mi aklına gelmez ya bu kız da bir şeyler mi var diye! Korkuyorum lan ben onlardan. Bağırmalarından, kızmalarından, o lanet olası bakışlarından korkuyorum. Keşke ölüp gitsem diyorum. Ve böylece de bir açıklığa kavuşabilirim. Bu dünyanın, uzayın, her şeyin nasıl ortaya çıktığını bilmiyorum ama... O'nun bunları yaratmış olması da akıllıca gelmiyor. Bana yardım etmeye çalışmayın. Çünkü yardım ediyorum diye bir şeyler yazmanız benim kurtuluşum değil. Bu kitabın amacından çıkmak istemiyorum. Ama bana neler olduğunu anlamak isteyenler diğer kitabı okuyabilirler. Yapmayacak olanlar ise bana olan nefretlerini daha da büyütüp buraya yorum olarak hiçbir işime yaramayan şeyleri yazabilirler.
-Karanlığa Düşen
