My Number Neighbor "TaeKook" ✅

22

Gelen kötü yorumları kaldırmam biraz zor olsa da -ilk defa burada kötü yorum alıyorum ne yapayim aaa dhvdskl- bana bu konu da çok yardım eden Duru ve Azra'ya çok teşekkür ediyorum. Duru eğer yazmayı bırakırsam beni tehdit etti gjkhdjglhkrdk. Azra da bana çok güzel gaz verdi hatta verdiği gazla kendi de gaza geldi kjdvkdkmlx. Bu yüzden bölüm yazıyoremm. Unutmayın ki sizi seviyorum, iyi okumalar.

***

"Tae hadi kalk buradan duşa girmelisin, yanıyorsun."

"Benimle beraber duşa gireceksen neden olmasın?" Jungkook bıkkınlıkla yüzünü buruşturdu.

"Gerçekten bu halde bile nasıl bunları düşünebiliyorsun anlamıyorum." 

"Bende sen nasıl bunları hiç düşünmüyorsun onu anlamıyorum." dedi Taehyung. Jungkook Taehyung'un bu lafı üzerine kızardığını anladığı için hemen mutfağa gitti. Birkaç dakika kendine gelmeye çalıştı ardından zaman kaybetmeden eline ıslak bez ve su aldı. Önce Taehyung'u duşa sokacak ardından da annesinin çocukken ona yaptığı gibi alnına bez koyacaktı. Bez ve suyu odaya çıkardı ardından tekrar Taehyung'un yanına döndü. Kapının oradan seslendi:

"Taehyung hadi kalk ateşin daha da artıp havale geçirmeden ılık bir duş almalısın." Birkaç saniye bekledi fakat ses gelmeyince korkup hemen yanına gitti. Kendinden geçmiş bir şekilde yatıyordu. Jungkook onu hafif sarstı, Taehyung biraz kendine gelse de hala kötü görünüyordu. Jungkook panik olmaya başlamıştı ama sakin kalmaya çalışıyordu. Taehyung'u zorda olsa kaldırdı. Bir koluyla beline arkadan destek veriyordu diğer eliyle de düşmesin diye omuzlarındaki elini tutuyordu. Taehyung yavaş yavaş yalpalasa da yürüyordu. Merdivenleri zorla çıktıktan sonra Taehyung'un odasındaki banyoya girdiler. Jungkook Taehyung'u küvete bıraktıktan sonra suyu ayarladı ve bir anda kafasından aşağı su tuttu. Suyla neye uğradığını şaşıran Taehyung hızla gözlerini açtı. 

"Sakin ol bu sadece su." dedi Jungkook bir anne edasıyla.

"Üşüyorum Jungkook, su çok soğuk." dedi Taehyung küçük bir çocuk gibi. Onun bu hali her ne kadar Jungkook'a garip gelse de çokta tatlı olmuştu.

"Birazdan bitecek Taehyung merak etme."

Gerçekten de öyle olmuştu. Jungkook Taehyung'a havlu getirmek için kalkmıştı ki Taehyung kolunu tuttu. 

"Gitme Jungkook, burası karanlık korkuyorum." dedi ve dudaklarını büzdü.

Tanrım dedi içinden Jungkook bir insan hastayken neden çocuğa dönüşürdü ki! Hayır madem çocuk gibi oluyordu o zaman neden gereğinden fazla tatlı bir çocuk olmuştu ki. Jungkook hemen bu düşüncelerden kurtuldu çünkü şimdiki sorunu bu değildi. Taehyung hastaydı ve onu buradan hemen çıkarıp yatırması gerekiyordu aksi halde biraz daha böyle durursa daha da hastalanacaktı. 

"Gitmiyorum bebeğim buradayım sadece seni karanlıktan çıkarmam için yardım alıp geleceğim beni burada bekle, hemen döneceğim olur mu?" Gerçekten de gelecekte bir çocuğu olursa onu sakinleştirmek için böyle saçma cümleler mi kuracaktı. Neyse dedi içinden  en azından Taehyung vardı o güzel cümleler kurabilirdi, değil mi? Jungkook kurduğu hayalle utandığını hissetti bu gerçekten de çok ileri bir seviyeydi ve onlar oraya gelene kadar daha önlerinde uzun bir yol vardı. 

Tekrar Taehyung'a döndü Taehyung ise yavaşça kolunu bıraktı büzdüğü dudaklarını eski haline getirdi ve başını salladı. Jungkook onun bu tatlı hallerinden etkilenmemeye çalışarak tekrar kalktı ve bulduğu ilk havluyla Taehyung'u banyodan çıkarıp yatağına oturttu. Ardından hemen dolapları karıştırıp şort aramaya başladı üstüne bir şey vermeyecekti çünkü zaten yanıyordu ve vermesi doğru olmazdı diye düşündü.