Çocukken Sevdim Seni

-1-

-Ayşe-
Ben ayşe 22 yaşında kendi halimde bir kızım kendimden bahsetmek gerekirse tenis oynamaya bayılırım ve hayatımdaki insanlara çok önem veririm özellikle bir kişiye Poyraz a Poyraz onunla ben daha 4 yaşındayken tanıştık nasıl mı tanıştık hemen anlatıyorum.Ben daha 4 yaşındayken annem ve babam boşandılar ben bu duruma çok üzüldüğüm için yemeden içmeden kesilmiştim babam da bu duruma çok üzülüp onun şirketindeki bir kadınla evlenmeye karar vermişti kadın ise çok kötü ve beni hiç istemeyen bir kadındı bir de yetmezmiş gibi kadının bir kızı vardı o benden 3 yaş büyüktü onun için sürekli bana kötülük yapıyordu daha sonra babam ve o kadın nişanlandı e tabi ben hala üzgündüm sürekli babama annemle yaşmak istediğimi söylüyordum ama babam beni çok önleyeceğini söyleyip sürekli 'hayır' diyordu babam benim üzüldüğümü görüp benim tek sıkıntımın bir arkadaş olduğunu düşünüp yetimhane'de ailesini kaybetmiş bir çocuğu evlat edinip bizim eve getirmişti.

Flashback

Ayşe'nin babası:Ayşe hadi yanıma gel

Ayşe odasından çıkıp babasının yanına gelir ama babası tek değildir yanında Ayşe nin yaşlarında bir erkek çocuğu vardır

Ayşe'nin babası:Ayşe bak bu yiğit ama ailesi ona soyaďı olan poyraz diyorlar ailesini kaybetmiş ve artık bizimle yaşıyacak tanışmak ister misin

Ayşe:Evet isterim ayşe ben

Poyraz:Poyraz bende

Ayşe:Hadi gel odama gidelim sana oyuncaklarımı gösteriyim

Poyraz:Olur

Flashback son

-Ayşe- 
İşte poyrazla tanışma hikayemiz böyleydi nerden bilebilirdim ki 4 yaşında babamın evlatlık edindiği çocuğun bir gün herşeyim olacağını o günden sonra poyrazla çok iyi anlaşmaya başladık hatta babamın evleneceği kadının kızı elif sürekli bana kötülük yapıyordu poyraz da beni koruyordu sağolsun daha sonra hep aynı okullara gitmeye başladık ilkokul,ortaokul,lise derken çok eğlenceli zamanlar geçirmiştik poyraz resmen benim korumam gibi olmuştu onu herşeyden çok seviyordum.

Şimdi ne mi yapıyorduk ikimizde büyüdüğümüz için babamdan izin alıp poyrazla birlikte ayrı bir eve çıkamaya karar vermiştik eşyalarımızı yeni evimize diziyorduk.

Poyraz:Ayşe sence de çok iyi olmadı mı yeni bir eve çıkmamız

Ayşe:Evet çok iyi oldu

Poyraz eşyaları dizerken kutudan çıkarttığı küçüklük albümünü görür

Poyraz:Ayşe bak ne buldum küçüklük albümümüz

Ayşe:Ay o ordamıydı aç bakalım içini ne varmış

İlk sayfayı açtıklarında ikisi birden gülmeye başlamışlardı ayşe,poyraz ve babasının evleneceği kadının kızı elif,ayşe ve poyraz pasta yaparken  bütün unu elifin üstüne dökmüşlerdi

Ayşe:Hatırlıyor musun bu günü

Poyraz:Hatırlamaz olur muyum o kadar eziyet çektirmiştik ki kıza annesine söyleyip evden gitmişlerdi

Ayşe:Iyi ki babam evlenmemiş o kadınla yoksa o kadın ikimize de evi zindan ederdi

Poyraz:Ben seni koruyordum ama

Ayşe:Bilmez miyim

Poyraz:Çok seviyordum seni küçükken biliyor musun

Ayşe:Biliyorum bende seni çok severdim peki şimdi seviyor musun beni

Poyraz:Şimdi daha çok seviyorum

Ayşe:İyi ki hayatımdasın be poyriş sen olmasan ben şimdi çok değişik bi insan olabilirdim

Poyraz:Sen de iyi ki hayatımdasın asıl sen olmasan ben şuan daha kötü bi insan olabilirdim

Ayşe poyrazın yanağında öper

Ayşe:Neyse hadi acıktın mı yemek hazırlıyım mı

Poyraz:olur

Ayşe yemekleri hazırlar ve birlikte yerler daha sonra salona geçip ikiside yorgunluktan koltukta uyuya kalır.