[ Zawgyi ]
ေျဖာင္း!!
ရိုက္သံတစ္ခ်က္ေနာက္မွာလည္ထြက္သြားတဲ့သူ႔ရဲ႕ေခါင္းနဲ႔
လဲက်သြားတဲ့ခႏၶာကုိယ္ေသးေသးေလး။
ေမာင္ကငါ့ကိုရိုက္လိုက္တယ္!
ပူထူသြားတဲ့ပါးျပင္ကိုထိေတြ႔ရင္း
ေမာင့္ကိုအံ့ျသတျကီးနဲ႔ေမာ့ျကည့္လိုက္မိတယ္။
" ေမာင္! ငါမင္းအစ္မကိုဘာမွမလုပ္ဘူး "
လက္ကအပူေလာင္ထားတဲ့ဒဏ္ရာကိုေနာက္ပို႔ရင္း
ရႈတည္တည္နဲ႔သူျပန္ေျပာမိတယ္။
သူကသာနစ္နာခဲ့သူေလ ေမာင္ရဲ႕။
ေမာင္ျမင္ေအာင္ငါ့လက္ျကီးပဲေထာင္ျပရင္
မ်က္ရည္ခ်ဴတယ္ဆိုျပီးေမာင္ကရိုက္ဦးမွာလား။
ဒါမွမဟုတ္ ေယာက်ာ္းတန္မဲ့ခံနိုင္ရည္မရွိဘူးလို႔ ေမာင္ေျပာဦးမွာလား။
ေမာင္! မင္းကပဲတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ေနသလား
မင္းကိုအရယူမိခဲ့တဲ့ငါကပဲတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့သလား။
" မင္းအပိုေတြေျပာမေနနဲ႔ နာဂ်ယ္မင္း မင္းမလုပ္ရင္ဘယ္သူကလုပ္မွာလဲ ေျပာစမ္းပါ! "
ေမာင္ကေဒါသတျကီးေအာ္ဟစ္ျပီး ေဒါသမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔လာျကည့္တယ္။
ေမာင္ကသူ႔မိသားစုကိုသိပ္တန္ဖိုးထားတတ္တာပဲ။
ျပႆနာရွာျပီးေရေႏြးနဲ႔ပက္သြားတဲ့ေမာင့္အစ္မက အခုထိေမာင္ကငါနဲ႔မထိုက္တန္ဘူးလို႔ေတြးေနေသးပံုပဲ။
ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ေမာင္ ငါအဲ့မိန္းမကိုငါနဲ႔အတူေသဖို႔အေဖာ္အျဖစ္ ေခၚသြားလိုက္ရမွာလား ။
" မင္းကိုစိတ္ကုန္လြန္းလို႔ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲကိုမသိေတာ့ဘူး "
ေမာင္က ေလေျပလိုဆိုေပမယ့္အဲ့စကားမွာ စိတ္ပ်က္ျခင္းေတြတစ္ပံုျကီးပါတယ္ ။
သူေမာင့္မ်က္ဝန္းေတြကိုေသခ်ာစိုက္ျကည့္မိေတာ့
ေမာင့္မ်က္ဝန္းမွာနာက်ည္းရိပ္ေတြ ။
ေမာင္ကငါ့ကိုတစ္ကယ္စိတ္ကုန္ေနတာပဲ ။
ေမာင္ငါ့ကိုအဲ့လိုမျကည့္ပါနဲ႔!
ငါမင္းကိုလက္လႊတ္လိုက္ဖို႔အသင့္မျဖစ္ေသးဘူးေလ။
နည္းနည္းေလာက္ငါ့ကိုျကည့္ပါဦး ငါတို႔လက္ထပ္ခဲ့တာအခ်စ္တစ္ခုတည္းေျကာင့္ပဲေလ ။
ခ်စ္လြန္းလို႔ငါေမာင့္ကိုဘယ္လိုအရယူခဲ့ရလဲ ။
YOU ARE READING
R A I N
Fanfiction" မိုးေတြလည္းစဲပါေစ ေမာင္လည္းသိပါေစ " " မိုးတွေလည်းစဲပါစေ မောင်လည်းသိပါစေ "
