Sa aking narinig lalo akong kinabahan, dahil ako nga yung tinutukoy
nung isang lalaki sa sinsabi niya.
*kinakabahan ako, hindi ko mawari kung anung klaseng kaba ang
nararamdaman ko ng mga oras na makita ko siya at ang mga taong
nakapaligid sa knya.*
Nag dadalawang isip talga kung lalapitan ko sila para mag pakilala or
Aalis na lang ako at nakita ko naman ng okay siya sa piling ng pamilya niya.
Hindi pa ko nag tatagal sa aking pag kakatayo, may isang babae na
kumalabit sakin at nag tanong kung anung kailangan ko.
Ale: Miss, okay lang? anung kailangan nila.
Missy: *bahagyang nagulat ako sa pag kakatanong ng babae* wala naman po
, sinisilip ko lang yung lalaking naka higa..
Ale: Sino ba dun? yung pasyente ba?
Missy: oo siya nga po.
Ale: anung kailangan mo sa kanya?
Missy: wala naman po, pero gusto ko lang po sanang kamustahin ang
kalagayan niya..
Ale: Ayus na ang kalagyan niya, halika dito at maupo muna tayo.
Missy: Sige po, *at marahan akong sumunod sa knya at umupo tabi malapit sa
inuupuan niya.*
*Ako na unang nag tanong ng tungkol sa kalagayan ni eric.*
Missy: ginang, kamusta na ang kalagyan niya? tagumpay po yung operasyon
sa kanya? kaano-ano nyo po pala yung pasyente,
Ale: ...
