Lauro Jay Asteriel

Kabanata 42

I felt Lauro's embrace from the back and he kissed my nape. Pinupusod ko ang aking buhok habang nakatingin sa salamin. His eyes were closed while kissing me on my nape down to my shoulder.

''Saan ka papunta?'' tanong niya nang tumingala siya.

Eto na iyong ayaw kong tanongin niya. I'm going to the mall and it will be Gianna, Pamela, Dylan and my secret. Noong nalaman ko ang tungkol sa bahay na pinapagawa niya, something came up in mind and that is I am going to propose to him. Ewan ko lang pero pakiramdam ko kailangan ko itong gawin.

Gusto kong iparamdam sa kanya ang lahat ng pagmamahal na deserve niya. He deserves everything.

''Sasamahan ko lang si Gianna may bibilhin kami" I lied.

Hindi ko kasama si Gianna dahil may ibang ginagawa ito. Ang kasama ko lang ay sina Pamela. Hindi ko naman pwedeng sabihin na pupunta kami sa Mall para mamasyal dahil alam kong sasama ito. Wala pa naman itong tiwala kay Pamela. Lalakero kasi.

Tinignan niya lang ako ng ilang saglit sa salamin at binitawan. ''Then, take care. Huwag magtagal, you still have your duty later'' he reminded.

Tumango ako at ngumiti. I turned around and hugged him.

''I love you'' I said as I caressed his face.

His face softened and genuinely looked at me. ''I love you too, baby.'' He kisses me on the lips and I respond.

The kiss deepened and got hotter, buti nalang ay pumasok si Juliane kung hindi ay baka sa langit na naman ang punta ko.

''Daddy. Come play with us'' si Juliane habang hinihila na si Lauro.

Napatawa kami ni Lauro. Tumingin siya sa akin, asking if he can leave me here. I nodded to him.

Paglabas nila ay inayos ko ulit ang sarili ko lalo na ang lips ko na kinain na naman ng buang.

Paglabas ko ng kwarto ay nagpaalam muna ako sa mag-ama ko. Silang dalawa lang ang matitira dito sa bahay. Agad akong sumakay ng taxi noong hindi tumitingin si Lauro dahil baka ihatid na naman ako nu'n. Jusko, waley talaga itong plano ko kung ganuon.

I stepped out from the taxi, malapad akong ngumiti nang makita si Pamela at Dylan.

''Hoy!!'' I shouted in excitement.

They look like familiar my voice kasi napalingon kaagad sila sa banda ko. Kumaway sila pabalik at lumapit sa akin.

Oh my god! Ngayon lang kami ulit nagkita.

''Kamusta?'' tanong ni Dylan.

''Okay lang, eto maganda parin! Ikaw kamusta, yaman mo na siguro no!?'' biro ko at hinampas ang braso niya.

She chuckled. ''Hindi kaya, still a breadwinner pero keri na ang mga gastusin! Si Pamela ang tanongin mo kasi nagbago na! Dati ang bait tignan mo ngayon ang maldita!'' I know Dylan wants to hype the air.

Tumingin ako kay Pamela. She was smiling at me.

''Hey,'' bati niya.

''Musta, insan? Mas gumaganda tayo ah!''

Umirap siya. ''Syempre, maganda talaga ako''

''Kapal!'' Dylan sarcastically exclaimed

''Kapal ng mukha'' Mahina kong sinamapal ang pisngi niya.

Pamela became a grown fine woman and elegant. Syempre, mayaman pamilya ng pinsan ko. And also, Dylan has grown into a gorgeous woman. The innocent eyes and meaningful smile are still in her.

''Kalma lang kayo, ako lang 'to'' biro nito.

Nag-usap pa kami at sinabi ko na sa kanila ang gagawin namin. Actually, kahapon ko sila tinawagan para umuwi. Buti ay nag emergency leave si Dylan galing Japan kasi nadisgrasya Papa niya but she said it's fine now. Si Pamela naman ay nandito na and she doesn't want to go back to Manila. Nandito narin sa Cebu ang anak niya, nasa bahay na pinagawa niya.