✨နင့္✨
"မယ္မယ္ က်ေနာ္မ်ိဳးဒီေန႔ အိမ္ျပန္ခ်င္ပါတယ္
မယ္မယ္ခြင့္ျပဳေပးပါဗ်"
"awwမင္းေတာင္နားရက္ေရာက္ျပီပဲ
ရတယ္ျပန္ေလ"
"ဟုတ္မယ္မယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်"
Yeol မယ္မယ့္အနားကေနျပန္ထြက္လာေတာ့ Sooနဲ႔ဆံုသည္။
"Yeol hyungအိမ္ျပန္မလို့လား"
"ဟုတ္ပါတယ္သခင္ေလး"
"ဟုတ္ ျပန္ပါ"
"ခြင့္ျပဳပါအံုး သခင္ေလး"
"ဟုတ္"
Yeolစံအိမ္ေတာ္ထဲကေနျပန္ထြက္လာခဲ႔သည္။
"Sooလာထိုင္"
"ဟုတ္မယ္မယ္"
"Park Chan Yeolကုမၼဏီကဖုန္းဆက္တယ္
ဒီေန႔ပဲသူခရီးကျပန္ေရာက္မယ္တဲ႔
မယ္မယ္သူနဲ႔သြားေတြ႔ဖို႔ရွိတယ္အဲ႔ဒါ Sooလဲျပင္ဆင္ထားပါ ခဏေနသြားမယ္"
"ဟုတ္မယ္မယ္"
Sooဒီတစ္ၾကိမ္လဲ Park Chan Yeolဆိုတဲ႔လူကိုသြားေတြ႔ရအံုးမည္။
"Soo ခဏေနအံုး"
"ဟုတ္"
"အေခ်ာဆံုးျဖစ္ေနပါေစေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ႔မယ္မယ္"
Doh Kyung Soo၏ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ကာ
ဒိုဂ်န္ဟီးျပံဳးလိုက္ပါသည္။
Kyung Sooကိုေစာင့္ေရွာက္လာတာအလဟသအျဖစ္ခံဖို႔မဟုတ္။
Kyung Sooကေရႊငန္းေလးမဟုတ္လား။
မိမိအတြက္ေရႊဥေလးေတြဥေပးမဲ႔ အဖိုးတန္ေရႊငန္းေလး။
သူေလးကိုအားလံုးကမိမိရဲ႕တူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔သာသိထားၾကသည္။
တကယ္ေတာ့ ဒိုဂ်န္ဟီးမွာဆက္ခံမည့္ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတစ္ေယာက္မွမရွိေတာ့။
ခ်စ္ရတဲ႔ညီမငယ္ကလဲကံအေၾကာင္းမလွစြာေသသြားခဲ႔ရသည္။
တစ္ဦးတည္းေသာဆက္ခံသူ Doh Kyung Sooဆိုသည့္တူေလးကလဲ မိဘႏွစ္ပါးနဲေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဆံုးသြားခဲ႔သည္။
အမွန္တကယ္ဆက္ခံရမည့္တူငယ္ေလးဆံုးသြားခ်ိန္သည္ အသက္4နွစ္ခန္႔ေလာက္ကျဖစ္သည္။
ယခုစံအိမ္မွာရွိေနတဲ႔ Doh Kyung Sooဆိုတာတကယ္ေတာ့ ဒိုဂ်န္ဟီးေမြးစားထားသည့္ကေလးတစ္ေယာက္။
ဒါကိုကာယကံရွင္ Sooေလးကိုယ္တိုင္လဲမသိပါ။
Sooေလးကေတာ့မိမိရဲ႕တူအရင္းဟုသာသိထားသည္။
~~~~~~~~~
