✨နင့္✨
Sooကိုေလာကၾကီးထဲမွာအခ်ိန္အၾကာၾကီးေနေစခ်င္ေသးသည္။Sooကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္သည္။
"ေဆးေသာက္ရေအာင္ Soo"
"အင္း. . ."
ေဒါက္တာညႊန္ၾကားထားသည့္ေဆးေတြSooပံုမွန္တိုက္ေပးသည္။
ေဆးေတြပံုမွန္ေသာက္ေနေပမဲ႔လဲ Sooေရာဂါက
သက္သာမသြားသည့္အျပင္ပိုပိုဆိုးေနသည္။
ဦးေႏွာက္ထဲမွာေသြးေၾကဥပံုစံအၾကိတ္ေလးကေပ်ာက္မသြားသည့္အျပင္
ပိုျပီးၾကီးလာတယ္လို႔ပဲ ေဒါက္တာကေျပာသည္။
အဲ႔လိုေရာဂါကလူအမ်ားစုမွာမွတစ္ေယာက္္တေလသာျဖစ္တက္သည္တဲ႔။
ျဖစ္ဖို႔ခဲယဥ္းတဲ႔ေရာဂါျဖစ္သလိုေပ်ာက္ဖို့လဲခဲယဥ္းသည္။Sooစီကိုမွကံဆိုးစြာအဲ႔ဒီေရာဂါကက်ေရာက္လာခဲ႔သည္။
"Hyunအလုပ္သြားေတာ့မွာလား"
"သြားေတာ့မယ္ေလSooရဲ႕
သက္သာတယ္မဟုတ္လား"
"သက္သာပါတယ္ Sooဘာမွမျဖစ္ပါဘူး
အလုပ္ကအရမ္းပင္ပန္းရင္မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့
Sooပါလာတဲ့ေငြနဲ႔ပဲစားေသာက္ၾကတာေပါ့"
"မဟုတ္တာSooရယ္
Sooပိုက္ဆံေတြကို Sooပဲသိမ္းထားပါ
ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းကိုက်ေနာ္မ်ိဳးရွာေက်ြးနိုင္ပါတယ္ဗ်"
"မေနာက္နဲ႔Hyun
Sooတကယ္ေျပာေနတာ"
"တကယ္လဲမေျပာနဲ႔ႏွစ္ကယ္လဲမေျပာနဲ႔
ကိုယ္အလုပ္သြားေတာ့မယ္ အိမ္မွာေအးေအးေဆးေဆးေနေနာ္
ဘာအလုပ္မွေလ်ွာက္မလုပ္နဲ႔ၾကားလား"
"အင္းပါ ဒီေန႔မိုးအံု႕တယ္ေနာ္Hyun
ေစာေစာျပန္လာခဲ႔"
"ဘာလို႔လဲ Soo"
"မိုးရြာရင္ Sooေၾကာက္လို႔ပါ"
"အမေလးဗ်ာ ဟုတ္ပါျပီသတၱိခဲရယ္"
"ဟီးးဟီးးး"
Sooကိုသတၱိခဲလိုေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ သေဘာတက်ရယ္ေတာ့သည္။
Sooမရယ္တာဘယ္ခ်ိန္ထဲကလဲေတာ့ Baek Hyun မသိ။
Baekနဲ႔အတူရွိခ်ိန္တိုင္း Sooေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ထားခ်င္သည္။
Sooရယ္ေမာေအာင္လုပ္ေပးခ်င္သည္။
Sooရယ္ေနလ်ွင္ Baek Hyunလဲအလိုလိုေပ်ာ္သည္။
Baek Hyunအခ်စ္ကရယူျခင္းမဟုတ္သလိုေပးဆပ္ျခင္းလဲမဟုတ္။
