အချစ်နှင်.တာဝန် (Love and duty)အပိုင်း3

3.8K 168 0
                                    

တိတ်ဆိတ်နေသောအိမ်ငယ်အိမ်ရှိရာစီသို. ကားတစီး စီးဝင်ကာရပ်လိုက်သည် နွေရာသီဖစ်သောကြောင်.ထိုအိမ်ငယ်လေးရဲ.ဘေးနားတွေတည်ရှိနေသောသစ်ပင်ပေါ်ကသစ်ရွက်ကလေးတွေ ဝါရင်.ကြွေဆင်းနေသည် ညနေ6နာရီအချိန်လောက်ရှိနေသော်လဲအပူကနဲနဲမှမလျော.သေးပါ ထိုအခါ အရပ်မြင်.မြင်.အသားဖြူဖြူ နှာတံစင်း ဆေးလိပ်တွေအရပ်တွေအသုံးစွဲသောကြောင်.ပန်းနုရောင်နှုတ်ခမ်း:
ရဲယူနီဖောင်းအကျာီနဲ.ကားပေါ်ကနေဆင်းခဲ.သည် မိန်းကလေးလို နုနုဖက်ဖက်တော.မဟုတ်ပါ ယောကျာ်းလို ချောချောသန်.သန်.ပုံစံလေး

"ပျင်းလိုက်တာကွာ..အိမ်ကလဲတိတ်ဆိတ်နေတာဘဲ”ခန်.လင်းက အထီးကျန်သလိုလို စိတ်ပျက်သလိုလိုနဲ. ငြီးညူနေလျက်

*သူများတွေလို အလုပ်ကနေပန်ပင်းပီးအိမ်ပြန်ခဲ.ရင်မိသားစုနဲ.ထမင်းအတူတူစားတာမျိုး ငါဒီတသက် ဘယ်တော.မှမရလာတဲ.အရာဘဲ*  စိတ်ထဲကနေတွေးပီ အိမ်ထဲသို.ဝင်လိုက်သည်

နေလင်း သူ.အခန်းထဲသို.ဝင်ပီး ခနအနားယူပီးရေချိုးလိုက်သည်...
ရေးချိုးမိုးချိုးပီ ထမင်းစားရန် အခန်းအပြင်သို.ထွက်ခဲ.စဥ်

"ဒိုင်း.....”

နေလင်းသည် ထမင်းစားခုန်နားမှာ မျက်လုံးတွေမှုန်းဝါးပီးသတိမေ.လိုက်တော.သည်

.........................................................................

နက်နက်ခင်းနေရောင်ခြည်နုနုသည် ဖန်ပြားကနေ တဆင်.မျက်နှာ
ကိုလာရိုက်ထိုးနေသည် မျက်လုံးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင်.ခဲ.တဲာအချိန်မှာတော.သူဟာ...သူအိမ်မဟုတ်မှန်းသိလိုက်ရတယ်

*ဒါဘယ်နေရာလဲဟ*စိတ်ထဲကနေတွေးနေလျက်

"ကိုနေလင်း သတိရလာပီလား” တံခါးကဖွင်.ပီးဝင်လာတဲ.လူက မေးလိုက်တယ်

"မြတ်အောင်” နေလင်းက အသံကို ဖြည်းဖြည်းလေး ရေရွတ်လိုက်သည်

"ဟုတ်တယ် ကိုနေလင်းအဆင်ပြေသွားပီလား” မြတ်အောင်ကပြန်မေးလိုက်သည်

"ဒီနေရာက ဆေးရုံဘဲငါဘာဖစ်လို.ငါဘယ်ချိန်ကတည်းက ဒီကိုရောက်နေတာလဲ” မြတ်အောင်ကို သူ.စိုးရိမ်သောမျက်နှာအမူအရနှင်.မေးလိုက်တယ် မြတ်အောင်က နေလင်းထက် အသက်တစ်နှစ်ငယ်ပီ အလုပ်အတူတွဲလုပ်တဲ.သူငယ်ချင်းဖစ်သလို ညီလေးလိုလဲဖစ်သည်

အချစ်နှင်.တာဝန်(Love and duty)Where stories live. Discover now