Bugün mezarına geldim, söz verdiğim gibi kızarmış erişte getirdim.
Yarısıni yedim, çünkü bölüşürüz dimi demiştin...
Yokluğun her geçen saat dahada canımı yakıyor.
O yok.
Sevdiğim adam yok.
Sevdiğim saçlari.
Sevdiğim gülümsemesi.
Sevdiğim, huzur veren sesi de yok...
Canım yaniyor.
Seni kurtaramadim.
Niye?
Daha güçlü olsaydım bunlar olmazdı.