Karanlığın olduğu yerde ben doğardım.
Karanlık beni içine çeker, tetiği benim yerime çekerdi.
Katil gece olur ama bana katil denilirdi.
Siyaha bulanan ruha şehvet damladı, silahım elimden düşmeden önce son yapmam gereken şey onu hedef almaktı.
Dah...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hedef al, ateşle.
Tek cümle, tek gaye.
Silahın ettiğini çek. Hedefini al. Ateşle.
Kurşunun yuvarsın dan çıkmasını, bir hayatın solmasını izle. Solukları kesilsin yaptıkları her şey onun gibi kefen giysin, kara toprağın altına girsin sonra biri gelip üzerine çiçekler eksin. Ölüm bu kadar basitti tek kurşunuma bakacak kadar basit, insanın gözünü boyayacak kadar tutkulu.
Önümdeki duran fotoğrafa doğru ilerledim ince parmaklarım arasında çevirdim fotoğrafı, ne sefil bir yüz...
Uzaktan attığım kurşunlar gözlerinin etrafında halka oluşturmuştu.
Hayatını bir çember içine alacak, çemberin içine onu kapatacak kendi kanında boğacaktım daha önce yaptığım gibi.
Neden mi? Aslında bir insanı öldürmek istemenin bir çok nedeni ola bilirdi, ben Ezel Bademci ellerim arasında tuttuğum fotoğrafın sahibini özgürlüğüm için öldürmek istiyordum. Öldürecektim.
Ama büyük bir oyun eşliğinde işe eğlence katmalıydım.
Biraz kırmızı, biraz mavi, biraz sıcak ve biraz şarap...
Fotoğraf karesindeki gözlerine indi gözlerim “safir mavisi” diye geçirdim içimden, güzel bir mavi. İnsanın içinde boğulmak isteyeceği kadar güzel gözleri vardı. Ama benim gözlerim onu boğacaktı sarmaşıklar gibi boğazına dolanacak, nefesini kesecek, kefenini eline verecekti. Benim planım buydu ve ben ne istersem yapardım.
Ben hep kötüydüm belki biraz katil.
Katiller de nefes alırdı, başkalarının nefeslerini çalarlar kendilerine armağan ederlerdi. “Ben seni kendime armağan edeceğim!” Dedim ona doğru fotoğrafı bile olsa ona kin bağlamıştım.
Fotoğrafın yere düşmesine izin verip bahçemde yer alan büyük masaya doğru ilerledim, siyah sandalyeyi çekip oturduğumda siyah kapaklı dosyada gezindi parmaklarım. İçinde onun hakkında bilgiler ve birkaç tane daha fotoğrafı vardı.
Kapağı açtım;
• Safir Opal
• 26
• Painite’in varisi
• Yaman Bademci’nin üvey oğlu
• “Opal” mücevher şirketinin sahibi
Ve çok daha fazlası. Onun hakkında bildiklerim dışarıdan bakılınca çokça görüne bilirdi ama benim için yeterli değildi. Mantıklı düşünmeliydim.
Yanında şu zamana kadar bir kadın görülmüştü; Leyla. Eski nişanlısı.
Benim onun yanına sızmam ya çok kolay olacak yada zor olacaktı.
Telefonumun çalması ile bütün dikkatim dağıldı daha ne çok araştırdığım şeyler vardı oysaki, ekranda beliren ismi görünce derin bir nefes verip dosyayı kapattım.
“Efendim?”
Dediğimde karşı taraftaki ses öksürdü yada balgam attı...
“Plana ne zaman başlıyorsun?”
“Yarın.”
Deyip telefonu kapattım istediği cevap bu değil miydi? Uzatmaya lüzum yoktu. Hare'nin istediği buydu onun intikamını almam ve bu işin bitmedi.
Ve ben yarın haritayı karşıma koyuyordum. Hedefi aldım...
•
Merhaba.
Umarım iyisinizdir.
Bu yolculuğa benimle çıktığınız için teşekkürler, umarım hep benim, bizim yanımızda olursunuz. Kocaman bir aile olarak bu yola devam ederiz.
Hedefler alındı, ateşlemeye hazır mıyız?
Dikkat: Bu kurguda cinsel içerik, argo kelime kullanımı olacaktır bu faktörleri göze alarak okuya bilirsiniz.
Instagram: ferasekoksal
