İğreç günüme merhaba.
Bugün İstanbul'a gidiyoruz ve Ankara'ya bir daha dönmeyeceğiz. Zeynep'i , Mert'i , Kayra'yı ve Öykü'yü çok özleyecktim bizle vedalaşmak için evmize gelmişlerdi. Ben Güneş Sıraçlı ağlamayı hiç sevmeyen kız şimdi ağlıyordu. Zeynepe, Merte, Kayraya ve Öyküye sıkı sıkı sarılıp vedalaştıktan sonra arabaya bindim arabada herkes susmuş yol boyunca kimse konuşmamıştı.
4 saatlik yolun ardından yeni evimize gelmiştik belki buraya alışırdım güzel bir hayatım olurdu zaten bizim gruplada anlaşmıştık tatillerde buluşçaktık. Yeni evimizi geziyordum güzeldi. Annem ve babam daha önce gelmişlerdi benide çağırmışlardı ama ben gelmemiştim bizim grupla vakit geçirmiştim. Çok yorgundum annem yemek hazırlamış beni çağırıyodu aşağı inip yemeğimi yiyip anneme sofrayı toplaması için yardım ettim. İşim bittikten sonra salona geçip annem ve babamın yanaklarını öpüp yukarı odama çıktım telefonumu elime aldığımda 10 tane mesaj vardı bizimkilerden hepsine teker teker cevap verdikten sonra dolaptan pijamalarımı alıp giydim ve yumuşacık yastığıma başımı koyup uyudum.
