ထိမ်း​​မြားပဏ္ဏာအင်ပါယာ

အခန်း၂/ပထမဆုံးတွေ့ဆုံခြင်း(ပထမဆုံးေတြ႕ဆုံျခင္း)

-ချင်ဧကရာဇ်ကို ဓားစာခံမင်းသား ဝေ့လျန်မှဂါရဝပြုပါ၏။ -

ဝေ့လျန်သည် ခါးသီးသော နေ့ရက်များကိုလုံလုံလောက်လောက် ခံစားခဲ့ရပြီးဖြစ်သည်။

သူ့အနေနှင့် ဒုက္ခများကို ခံနိုင်ရည်ရှိသော်လ
ည်း ထိုသို့နေထိုင်ရခြင်းကို နှစ်သက်သည်ဟုဆိုလိုခြင်းတော့ မဟုတ်ပေ။

ချူအင်ပါယာ၏နန်းတော်တွင် နေခဲ့စဥ်က သူသည် အသက်ခြောက်နှစ်မပြည့်ခင်ကတည်း
က စွန့်ပစ်ခံခဲ့ရသော သနားစရာ ကလေးငယ်တစ်ဦးဖြစ်ပြီး သူ့ဘဝမှာ နန်းတွင်းမှ မိန်းမစိုး
များ(ကုန်းကုန်း)နှင့်တောင် သိပ်မကွာလှချေ။

ထိုအချိန်က နန်းတွင်း၌ ကြင်ယာတော်တစ်
ပါး ရှိလေသည်။ကြင်ယာတော်သည် နန်းတွ
င်းသို့ ခစားပြီး နှစ်နှစ်ကြာသည်အထိ ကိုယ်
ဝန်မဆောင်နိုင်ခဲ့ပေ။ဝေ့လျန်သည် အခွင့်အ
ရေးကို မြင်၍ ဧကရာဇ်ဥယျာဥ်တော်အနော
က်တွင် ထိုကြင်ယာတော်၏ လက်ကို ရည်ရွ
ယ်ချက်ရှိရှိ ဝင်တိုက်ခဲ့သည်။

နန်းတွင်းအရာရှိများသည် ဝေ့လျန်ကို ကိုယ်သွားနေသော လမ်းကို သေချာ ကြည့်မလျှော
က်ခြင်းအတွက် ဆူပူကြိမ်းမောင်းပြီး အပြစ်
ပေးရန် ဆွဲထုတ်ကြလေသည်။

"ဒီပညာမတတ်တဲ့ မိန်းမစိုးက ဘယ်က ရော
က်လာမှန်းမသိဘူး။ဧကရာဇ်ရဲ့ ကြင်ယာတော်ကိုများ စော်ကားရဲရတယ်လို့"

ဝေ့လျန်သည် သူ၏ချစ်စဖွယ်ကောင်းသောမျက်နှာလေးကို ပြသရန် ခေါင်းကိုမော့၏။ကျောက်စိမ်းကဲ့သို့ ချောမွတ်ပြီး ဆီးနှင်းကဲ့
သို့ ဖြူစွတ်သည့်အသွင် ရှိလေသည်။သူသ
ည် ခေါင်းမာစွာ မကျေမနပ် ညည်းတွား၍

"ငါကမိန်းမစိုးမဟုတ်ဘူး။သခင်လေးလျန်ပဲ"

ဤကလေးငယ်သည် သခင်လေးတစ်ဦး ဖြစ်
နေခဲ့သည်။

ကြင်ယာတော်သည် ဝေ့လျန်လေးကို လွှတ်
ပေးရန် အလျင်အမြန် အမိန့်ပေးခဲ့ပြီး အခြားတစ်ယောက်ကိုတော့ စုံစမ်းမှုများ ပြုလုပ်ရန်ခိုင်းစေခဲ့သည်။

ထိုမှသာလျှင် ဤကလေးသည် ချူအင်ပါယာ ဧကရာဇ်မင်းမြတ်၏ သတ္တမမြောက် သားတော်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် မွေးမိခင်သည်စောစီးစွာကွယ်လွန်ခဲ့ပြီး ကူညီမည့်လူမရှိဘဲ အ
ထီးကျန်စွာဖြင့် ကျန်ရစ်ခဲ့ရှာသော သခင်လေးဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရပေသည်။