Eline aldığın keskin metalle ne yapacağını bilmiyordum. Zaten ikimizde bunu öğrenmek için küçüktük.
Küçüktük. Birimizin fazlasıyla canı yanmıştı.
5 yaşındayken büyümek için hayaller kurardık. 15. yaş günümüzde ise birimiz üniversite hayelleri; birimiz ise intihar yolları düşünüyordu.
Fark buydu Cassandra.
Birimizin hayalleri gerçekleşti. Fakat diğerimiz hala bekliyor.
Geri dönüş yollarını. Tekrar hayata bağlanma yollarını arıyor.
Yine hüsranla sonuçlanıyor her çabalama. Daha fazla can yakıyor.
Kimse arkasına bakmak istemiyor.
Gerçeklerle yüzleşmek istemiyor. Ne zaman bakarsa baksın her zaman yalnız olduğunu görmek istemiyor kimse.
Kayganlaşmış taşlara basarak başa dönmeyi, en baştan başlamayı istemiyor kimse.
Yine kırılmış ben ve okuyan siz...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Sky Is Crying // mendes
Fanfic"Yağmur yağmaz. Gökyüzü ağlar bebeğim." @rathershawn @shawnsteeth