The Sky Is Crying // mendes

0.5

Bugün seni anlamaya çalıştım. Elim o ismini söylemek istemediğim keskin metale gitti.

Elime alıp üzerindeki gözümün yansımasına baktım.

İçinde hiçbir bilgi olmayan sayfaları boş bir kitap gibiydi.

Hissizdi.

Sonra bir köşeye fırlatıp dizlerimi kendime çektim. Ağladım, bağırdım, hıçkırdım...

Fakat yinede sesim çıkmadı. Boğuluyor gibiydim.

Senin şu bana anlattığın "Uçurumdan düşüyorum fakat bağıramıyorum." dediğin gibi.

Bugün yine ağlıyorsun Cassandra. Sen ağlıyorsun.

Bu aşırı klişe oldu. Yapamıyorum. Yakında final olur sanırım. Beynim çorba oldu yazarken, sizin halinizi düşünemiyorum...