Live or Die?|| Hyunmin 사랑

2,4

Seungmin uyandığında yataklarındaydı. Başını Hyunjin'e çevirmek istedi fakat yanında yoktu. Sonra etrafa baktı, yatağından kalktı ve içeriye baktı. Mutfakta ve ya salonda da yoktu.

Ardından korkunç bir şekilde kapı yumruklanmaya başladı. Kapıya vuran kişinin niyetinin iyi olmadığı çok belliydi.

Sertleşen vuruşlar Seungmin'i daha çok korkuturken "Hyunjin!" Diye olabildiğince bağırmaya çalıştı.

Kapıda ki şahıs kırarcasına tekme atmaya başladı bu sefer. Seungmin ise bir yerlerde Telefon aramaya başladı. Fakat her hangi bir yerde telefon yoktu. Evde tekti ve birisi kapıyı tekmeliyordu.

Seungmin'in gözlerinden yaşlar akarken ne yapacağını bilmiyordu. Çaresizdi, o günkü günler gibi..

Ve kapıda ki adam "Seungminnie... Aç kapıyı.." demişti korkunç bir şekilde.

Seungmin cesaretini toplamış ve kapı deliğinden kim olduğuna bakmıştı.

Gördüğü kişi kanını dondururken nefes alamıyor ve gerçekten öleceğini hissediyordu.

"Choi Jungyuk..." dedi fısıldayarak. Elinde ki silah o günkü silahtı.. Elinde ki mavi bandana o günkü bandanaydı. Ve elinde ki o siyah ipler o günkü siyah iplerdi..

Seungmin kapının oradan uzaklaşmış ve mutfaktan bir bıçak alıp tuvalete koşmuştu. Sırtını kapıya yaslamış ve gözlerini sıkıca kapatmıştı.

"Yaşamak istiyorum Choi... Ölmek değil"

Ve Choi dış kapıyı sonunda açmış,  içeri girmişti. Silahın tetiğini çekip eve adımlarını bırakırken korkunç bir şekilde kahkaha atarak Seungmin'i arıyordu.

"Bebeğim... Neredesin?"

Seungmin sessizce kendini bastırarak ağlıyordu. Ve Choi iki seçenek sundu Seungmin'e; "Ya yaşayacaksın, ya öleceksin?"

Ve tuvalet kapısının dibine girip kapıyı yavaşça tıktıkladı. "Ve ben hayatta olduğum sürece yaşayamayacaksın"  Demişti.

Ardından Choi kapıya silahı dayayıp kapıya sıktı. Silah içeri girdiğinde Seungmin fazlasıyla korktuğu için uzun ve acı verici bir çığlık atmıştı.

Ve bir anda her yer kapkaranlık oldu. Hyunjin'in kendisini uyandırmak için dediği cümleleri işitti. "Seungmin uyan! Kâbus sadece, lütfen uyan!"

Ardından Seungmin gözlerini açtı. Odasındaydı ve tepesinde Hyunjin vardı.

Gördükleri yüzünden nefesi kesilen Seungmin ne diyeceğini bilemiyordu. Ve sadece Hyunjin'e sarıldı.

"Çok korktum Hyunjin. Ben, ben yaşamak istiyorum"

Hyunjin duyduğu şeyler yüzünden daha sıkı sarıldı sevgilisine. Anlaşılan tekrardan Choi'yi görmüştü rüyasında.

Ki Hyunjin dediği gibi; kendisi hep burada olacak. Seungmin'i bırakmayacaktı.

Ve elini Seungmin'in saçlarına götürüp okşadı. "Bak geceye Seungmin. Yıldızlar hep orada"

Seungmin duyduğu bu cümle ile az da olsa tebessüm etmişti. Hyunjin haklıydı. Bakın yukarıya sevgili okurlarım. Yıldızlar hep orada :)
--

Şok oldunuz mu bari