Ben Gece Sönmez ailemin yılardır İngiltere'de yaşayan oğlu. Bugün Türkiye'ye dönüyorum heyecanlı mıyım? Belki evet sonuçta onları 11 yıldır görmüyorum haliyle birazda endişeliyim. Endişemin kaynağı burda başlayacağım yeni hayatım ve ailem;
Onların beni sevip sevmeyeceğin den pek emin değilim onları en son gördüğümde 6 yaşındaydım ki o zamana dair çok az şey hatırlıyorum.
Tamam gerçek hayatta dönme vakti Gece.
Yol boyunca yanımdaki teyzenin aşk hayatını dinlemiştim ki bu fazlasıyla yorucuydu elbette aşka inanıyorum ama birilerinin bilmem kaç saat aşk hayatını dinleyecek kadar aşkla kafayı bozmamıştım
O yüzden kafayı koyup uyumaya karar vermiştim zaten gözümü açtığımda havilmanına inmek üzereydik.
~15 DK SONRA~
Evet şuan doğup ama büyüyemediğim ülkemdeydim ve annemlerin beni bulmasını bekliyordum burası gerçekten kalabalıktı o yüzden biraz köşelere doğru gitmeye başlamıştım bovulumu sürüklüye sürükliye ilerliyordum derken elimde hisetiğim soğukluk ile elektrik çarpmışa döndüm. Bu eler neden bu kadar soğuktu ki bu soğukluğun bir elle ait olduğunu nereden çıkardım onu bile bilmiyorum tek bildiğim şu an sanki o soğukluğu bula bilirmişim gibi delice etrafı süzduğümdü birden arkamdan gelen sesle sesin sahibine döndüm bir kızdı nerdeyse benim boylarımda, açık tenine nispet yaparcasına kara gözleriyle bana bakıyordu. İngiltere'de sırf Türkçeyi unutmayayım diye bir sürü Türkçe kitap okumuştum ve sanırım işime yarayacaklardı bunu düşünürken kız tekrar konuşmaya başlamıştı.
"Bir sorun mu var? Birini arıyor gibisin istersen yardımcı olabilirim"
Ve kızın niyeti beli olmuştu hemen kızdan kurtulmak için cevap vermeliydim aksi takdirde yakamı bırakacak gibi değildi.
"Ah hayır, teşekürler sanırım kendim haledebilirim."
"İstersen bir yerd-"
Kızın sesini arkamdan belime sarılan ve sevgilim diye bağıran kişi bölmüştü. Bir dakika Sevgilim mi?
Hemen arkamı döndüm bir dakika ya bu yüz tanıdıktı tabi ya Sude işte benim kardeşim dedim içimden
" Aaaa sevgilim burdamıydın"
Sude bana göz kırpıp role devam edecekti ki kız çoktan uzaklaşmaya başlamıştı. Bana koğala gibi yapışan bedenle az daha yeri boyluyordum
" Abiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii"
Ve kız kardeşim hakkında öğrendiğim ilk şey; bağırınca kulak zarınızı patlatacak kadar cırtlak bir sese sahip olduğu. Ve sanırım bu havalimanında bulunan herkes hatta az önce ki kıza kadar herkes Sude'nin kardeşim olduğunu anladı.
"Kızım in artık baksana kıp kırmızı oldu çocuk"
Bu ses... nasıl unutabilirdim ki bu sesi çocukken saçımı okşayıp bir yandanda masal okuyan annemin sesiydi... Bu sesi bu kadar özlediğimin hiç farkında değildim gözlerim dolmuştu. Sude beni sarmalayan kollarını benden ayırdıktan sonra karşımda gördüğüm annem ve yanındaki Bulut olduğunu tahmin ettiğim çocuk ile bana doğru ilerliyorlardı. Ama bana ulaşmalarını bekleyemeyecek kadar özlemiştim onları o yüzden bir çırpıda annemin yanına ulaştım ve kollarımı sıkıca sardım. O da hiç beklemeden sardı kollarını ve ilk aşkımın kolarındaydım... kokusunu... saçımı okşayışını... kısacası her zerresini özlediğim kadının kolarındaydım. Sanki bir mücevhere dokunurmuş gibi nazik bir şekilde saçlarımı karıştırıyordu bu dolan gözlerimin aksine gülümsememe neden olmuştu.
~11 yıl önce~
"Anneeee"
"Efendim oğlum"
"Nasıl olmuşum?"
Genç kadın oğlunun yanına eğilip papyonunu düzeltmeye başladı.
"Hmmm... sanırım... fazlasıyla yakışıklı."
"Gerçekten mi?"
"Gerçekten, hmm peki bu yakışıklı beyefendi annesine sarılmak ister mi acaba?"
Çocuk hiç düşünmeden kolarını annesinin boynuna doladı bir süre öylece durdular daha sonra genç kadın ellerini biricik oğlunun saçlarına daldırdı ve karıştırmaya başladı çocuk hemen annesinden ayrılıp ellerini beline yerleştirip sitem dolu bir sesle konuşmaya başladı.
"Anne ya"
Ve koca evi genç kadının kahkaları sardı.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bu anı benim hatırladığım nadir anılardandı. Annem saçımı karıştırmaya başladığı anda aklıma gelmişti yavaşça kollarımı annemden ayırdım. Gülümseyerek bakıyordu. Hiç değişmemişti hayla turuncu saçları omzunda bitiyor, kahveleri de hayla güneş kadar sıcak ve parlak bakıyordu sadece yılların tatlı dokunuşları vardı biraz yüzünde o kadar oysa güzelliğinden hiç bir şey kaybetmemişti. Ve o nayif sesi ile yine konuşmuştu.
"Gecem...ne kadar büyümüşsün böyle."
Ortamdaki gergin havayı dağıtmak istiyordum o yüzden işi dalgaya vurmak geçti aklımdan
" Aaaa ne bekliyordunuz bayan sönmez hayla cüce gibi ortada dolanıp hiç büyümememi?"
Annem o hasret kaldığım büyük kahkahalarıdan biri atıp bitane omzuma geçirdi. Tabi sendelememe neden olmuştu bu hareketi. Bu seferde tahminen Bulut olduğunu düşündüğüm çocuğa döndüm gülümsüyordu. Evet bu gülümsemeyi de tanıyordum ve bu çocuğun Bulut olduğuna kanaat getirdim ona bakmaya devam ederken elini, sıkmam için uzatı halla gülümsüyordu ve gözleri beklentiyle bakıyordu.
" Hoş geldin kardeşim."
Kardeşim mi demişti o? Kim kimin kardeşi ya? Bana beklentiyle bakan gözlere yazık oldu çünkü istediği şeyi yapmayacaktım onun yerine onu kolundan çekip kolumu boynuna dolayıp nefes alamamasını sağlayıp bir yandanda saçını karıştırıyordum oda benden ayrılmaya çalıştığı için etrafta dönüyorduk
" Kim kimin kardeşi ha? Bide kardeşim diyor tam olarak 2,5 ay senden büyüğüm akıllı"
"Ta.. tamam kes şunu nefes alamıyorum."
"Abi de!"
"Hah çok beklersin!"
Kolumu hızlıca çektim tabi bu onun sendelemesine neden olmuştu. Tekrar duruşunu dikleştirdiğinde
Hızlıca yanıma vardı ve kolarını sıkıca etrafıma sardı. Bir az sonra arkamızdan Sude'nin sesi duyuldu bizde artık ayrılmamız kanısına vararak ayrılmıştık.
" Anne ya ben daha birini okuldaki kızlardan koruyamıyorum ikincisini nasıl koruyayım? Neden bu kadar yakışıklılar bunlar? Milletin kalbine yazık."
Sude'nin konuşması ortamdaki bütün havayı değiştirmişti.
"Sen sus bakalım cimcime"
"Bana bak bulut efendi bir daha bana cimcime deme!"
" Bulut efendi? Abi kavramına ne oldu?"
"Takıldığı şeye bak okuldaki kendinden büyük, küçük herkes ona bulutum, bulut der buda gelip benim söylediğime takıldı Hah! Hem görende aramızdaki yaş farkı kaç sanıcak."
Annem:"tamam kesin şamatayı da eve gidelim hem Gece yorulmuştur"
Bulut gelip elini omzuma atmıştı
"Tabi annem gidelim küçük kardeşim de biraz dinlensin"
Allah'ım hayla kardeşim diyor boşver Gece boşver ben sonra sorarım ona küçük kardeşi.
Arabaya bavullarımı yerleştirip binmiştik şimdi ise eve doğru ilerliyorduk.
Annemler kendi aralarında sohbet ediyordu bende başımı cama dayayıp hem dışarıyı seyrediyor hemde endişemin ne kadar yersiz olduğunu düşünüyordum sonuçta onlar benim ailemdi ve ben ailemin yanındaydım yani güvendeydim bunu Sude'nin sıcak konuşmasından bile anlamıştım şu an içimdeki huzurun tarifi yoktu buradaydım Türkiye'de yılardır uzak kaldığım ailemin yanında daha ne olsundu huzurlu olmam için bir kez daha Allah şükrettim sahip olduğum her şey için
~~~~~~~ BÖLÜM SONU~~~~~~~
ARKADAŞLAR BU BENİM İLK KİTABIM O YÜZDEN İÇİNDE BULUNAN MANTIK HATALARI, YAZIM YANLIŞLARI VB. ŞEYLERİ MARUZ GÖRÜN LÜTFEN
GERÇEKTEN HAYAL ETMEKLE YAZMAK ARASINDA ÇOK BÜYÜK BİR FARK VAR BUNU ANLADIM HAYAL KURARKEN KESİNLİKLE DOĞRU DÜZGÜN OLMASI GEREKMİYOR AMA YAZARKEN NE YAZACAĞINIZI BİLEMİYORSUNUZ
UMARIM BEĞENİRSİNİZ
YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN⚔️
Sizi seviyorum
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
🌼🌼💙🌼🌼🌼💙🌼🌼
🌼💙💙💙🌼💙💙💙🌼
🌼💙💙💙💙💙💙💙🌼
🌼🌼💙💙💙💙💙🌼🌼
🌼🌼🌼💙💙💙🌼🌼🌼
🌼🌼🌼🌼💙🌼🌼🌼🌼
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
1062 Kelime
