SADAKATSİZ

0.2

Elini yavaşça tutmak için yaklaştırdı. Önce dokunmamayı düşündü, biraz inceledi. 

Kaşlarını çattı. Eline alıp bakacaktı.

"Iıı. Bana girin dediler ama..."

Chaeyoung silkindi. Arkasını döndü. Gelen kıza baktı. Kız ona hafifçe gülümsedi.

"Pardon. Oturun lütfen." 

Son bir kez dalgınca tele baktı ve masasına oturdu. Boğazını temizledi. Masasındaki çantayı yere koydu ki hastayı görebilsin.

"Sizi dinliyorum." Oturduğu yerde dik konuma geldi. "Şikâyetiniz nedir?

"Benim uyku problemim var da. Uyuyamıyorum." Kız gözlerini yere doğru kaçırdı.

"Ne kadar süredir bu durumdasınız?"

"Bir-iki aydır. Aslında bir ilaç var." Chaeyoung çok dinlemiyordu. Gözü atkıdaydı. Kıza bakmıyordu bile.

"Onu alsam rahat ediyorum. Ama her doktor yazmıyor. Lütfen ben sadece reçete istiyorum."

Chaeyoung gözünü atkıdan ayırmadı.

Flashback

Yere bir şeyin düşme sesiyle baktı. Bir bozuk para düşmüştü. Bir de dudak nemlendiricisi. Yerde yuvarlanmaya başlayan nemlendiriciye baktı. Anlamamış bir şekilde eline aldı. İncelerken giyinme odasına yürümeye devam etti. Kocasının yanına geldi ve göstererek sordu:

"Bu ne?"

...

"Doktor hanım?"

Chaeyoung tekrar silkindi. Hastaya döndü.

"Maalesef. Hasta isteği üzerine reçete yazamıyoruz. Hiç psikiyatrist ile görüştünüz mü?"

"Hayır hayır. Ben psikiyatrist ile falan görüşmek istemiyorum. Hem ben internetten baktım. Siz de bu ilacı yazabiliyormuşsunuz."

Chaeyoung boynunu yırtarcasına kaşıyordu.

"Ne olur yazın gideyim işte. Sizden birini öldürmenizi istemiyorum. Sadece şu-" Çaresizce buruk bir şekilde gülümsedi "- uyku ilacını bana yazın. Reçetesiz satılanlar hiç bir işe yaramıyor."  

Chaeyoung gözlerini kaçırdı.

"Başka bir diyeceğiniz yoksa diğer hastayı içeri almak zorundayım."

Kız çaresizce yere baktı ve ayağa kalktı. Ağlamaklı bir sesle duygu sömürüsü yapmaya çalışarak konuştu.

"Çok teşekkürler doktor hanım. Gerçekten. Çok teşekkürler."

Burnunu çekti ve arkasını dönerek odadan çıktı.

Chaeyoung hastanın odadan çıkmasını izledi. Ayağa kalktı ve askılığa yaklaştı. Tekrar saç teline bakmaya başladı. Siyah renkteydi. Onun saçı sarıydı. Kocasının saçı siyahtı ama bu kadar uzun değildi. Uzun ve düz bir saç teliydi bu. Kocasının saçı dalgalıydı. Oğlununki hiç olamazdı. O zaman... Kimindi?

Eline saç telini aldı. Gözünün önüne getirdi ve incelemeye devam etti.

"Ben geldiiim." 

Chaeyoung arkasını döndü. Gelene baktı. Hastası Jihyo Hanım'dı.

Bayan Jihyo güneş gözlüğünü çıkardı.

"Chaeyoung Hanımcığım. Merhaba. Rutin kontrolüm için gelmiştim. Gelmişken sizi de göreyim dedim."

Odanın ortasına kadar kıvırtarak topuklu ayakkabılarıyla ilerledi. Chaeyoung konuşmayınca durdu ve döndü.

"Ay girdim ama."