De wekker gaat. Het is maandag ochtend, vandaag moet ik weer naar school. Ik kom zuchtend uit bed en stap onder de douche. Op de eerste schooldag in een nieuwe klas moet ik wel indruk maken. Al m'n vriendinnen hebben me vorig jaar verlaten voor andere "populaire" meiden. Dit jaar maak ik dus een nieuwe start met nieuwe vriendinnen. Ik doe m'n haar in een messy bun en doe mijn allernieuwste sieraden om. Klaar voor een nieuwe start in schooljaar 4!
Als ik beneden kom zie ik mijn moeder aan de eettafel zitten. Ze kijkt serieus. "Hey, mam" zeg ik vriendelijk.
"Lieverd, kom eens zitten"
Ik ga tegen over haar zitten. Ik vraag me af wat er aan de hand is.
"Je vader is vanochtend vertrokken..."
"Waarheen?!" Onderbreek ik haar
"Syrië"
"Wat! Waarom?" Roep ik
"Hij moest iemand invallen en hij doet het graag, ook al gaat hij ons vreselijk missen."
Ik pak m'n brood en stamp de trap op. Ik heb niet eens afscheid van hem kunnen nemen! Ik druk mijn gezicht in m'n kussen en gil. Na een tijdje wordt er op de deur geklopt. Het is mijn moeder. Ik moet naar school. Snel pak ik mijn tas en ren ik naar mijn fiets. Op de fiets werk ik mijn make-up nog een beetje bij. "Het zit prima zo" mompel ik tegen mezelf.
Aangekomen op school prop ik mijn jas in mijn kluisje en loop ik naar het juiste lokaal. Ik zie een meisje, bruin, golvend haar en knalblauwe ogen. Ze is mooi. Ze zit naast een jongen. De jongen heeft blonde haren en ook blauwe ogen die glinsteren in het licht. Hij is best wel knap. Ze lachen. Ik loop naar ze toe. Langzaam. Stap voor stap. Ik vraag zachtjes of ik bij ze mag komen zitten. "Tuurlijk!" Zegt het meisje "Ik ben Tess"
"Ik ben Ella" zeg ik
"Dit is Levi, mijn beste vriend. Veel mensen denken dat we samen zijn, maar dat is totaal niet waar! Wij zien elkaar meer als vrienden." Lacht ze.
"Hey, Levi..."
"Oh, hey!"
"Ik ben Ella" Ik voel dat ik rood wordt. Ik sla m'n hand voor mijn mond en lach.
"Tomaatje!" Roept Tess giechelend.
Ik wordt nog roder en ik lach nog harder.
"Sorry" zeg ik "ik wordt nog al snel een tomaatje"
"Niet erg, hoor" zegt Levi.
Ik ga naast Tess zitten. Ik vertel over voorgaande jaren tot de docent binnen komt. Het is onze nieuwe mentor.
Na de les is het pauze. Tess, Levi en ik lopen naar de aula. Ik haal iets uit de automaat, omdat ik niks bij me had.
"Vergeetachtig?" Vraagt Levi.
"Jup" zeg ik " ik had het zelfs nog klaar gelegd"
Hij lacht. Ik kijk hem aan, iets te lang voor mijn gevoel. Snel kijk ik naar Tess, zij is bezig met andere dingen. Ze zoekt haar eten dat, volgens haar, nergens te bekennen is. "Misschien in je voorvakje" zeg ik. Ze kijkt en ja hoor, daar zit haar koekje. Ik lach. We lopen naar een bankje om te zitten en kletsen wat. Als de bel gaat lopen we naar het volgende lokaal, wiskunde. In het lokaal pak ik m'n gloednieuwe, gekafte wiskunde boek erbij. Ook mijn nieuwe, pastel roze schrift en mijn etui met de fijnste pennen ever leg ik op tafel.
"Zo zo, jij bent goed voorbereidt op wiskunde. Favoriete vak?" Vraagt Tess giechelend.
"Nee! Absoluut niet!" Roep ik lachend zodat bijna iedereen me kan horen "ik ben op alle vakken goed voorbereidt"
"Aan jou ga ik nog wat hebben, ik ben zo slordig" zegt Tess.
De rest van de les ben ik super geconcentreerd bezig met de stof terwijl Levi en Tess lol maken. "Lol kan later nog wel" denk ik.
De schooldag ging zo snel voorbij dat het me verbaasde dat ik weer op de fiets naar huis zat. Thuis dacht ik weer aan papa. Ik mis hem nu al ontzettend, maar als afleiding had ik de leuke schooldag die ik achter de rug had. De vrienden die ik nu gemaakt heb zijn 10x beter dan m'n oude vriendinnen. Als ik mijn huiswerk af heb, bel ik ze op. Ze zien er niet vrolijk uit en praten nauwelijks. "Wat is er met jullie aan de hand?" Vraag ik bezorgd.
"Niks, ik spreek je later." Zegt Tess chagrijnig. Ze hangt op en de rest van de dag heb ik ook niks meer van haar gehoord.
Ik kijk Levi vragend aan. "We hadden ruzie" zegt hij terwijl hij aan z'n haar frummelt.
"Oh, sorry dat ik belde. Ik... Ik hang wel op"
"Hoeft niet, met jou heb ik geen ruzie"
Ik lach. Hij is leuk. Op een normale manier dan, niet leuk leuk.
We belden de hele avond. Het voelt alsof ik Levi al mijn hele leven ken. De grootste geheimen heb ik van hem te horen gekregen en morgen spreken we voor de eerste keer af. Ik vind het zielig voor Tess, maar haar spreek ik morgen wel.
In bed denk ik aan morgen. Zouden Tess en Levi nog wel met elkaar praten? Misschien hebben ze wel voor altijd ruzie. Als ik daar aan denk krijg ik hetzelfde gevoel als vorig jaar. Sterre en Yanouk praatten niet meer tegen me voor ongeveer een week. Ik voelde me heel eenzaam. Na die week vertelde ze dat ze me niet meer wilden zien of horen. "Je hoeft ons niet te appen, te bellen en al helemaal niet tegen ons te praten." Zei Sterre. Ik had dit nooit verwacht van hun. Sterre en Yanouk die bitchy doen, dat had ik niet zien aankomen. Daardoor kwam het extra hard aan. Ik was bang dat ik nooit meer nieuwe vrienden kon maken. Op een bepaald punt was ik zo verdrietig dat ik bijna tegen een depressie aan zat. Mijn ouders vonden dat ik naar de mentor moest gaan en dat deed ik. De mentor heeft er voor gezorgd dat ik niet meer bij Sterre en Yanouk in de klas zou komen. En daardoor zit ik nu bij Tess en Levi, mijn nieuwe vrienden, in de klas. Ik wordt helemaal blij als ik eraan denk.
