Namjoon mektubunu gönderdi ama ne geri sevgilisinden dönüş aldı ne de cepheden iyi bir haber. İyice paranoyaklaşmıştı Namjoon ya sevgilim öldüyse ya beni bıraktıysa.. O bunları düşünmekten ne yemek yiyiyor ne de uyuyordu, iki gün böyle geçmişti üçüncü gün gazetesi eline gelmişti ve gazetede şöyle yazıyordu; Cephede büyük bir savaşın ardından 1000'e yakın asker hayatını kaybetti. Ve Namjoon telaşla ölülerin ismine baktı, orada tam on ikinci sırada sevgilisinin adını gördü, Kim Seokjin.... Namjonun gözünden yavaş yavaş damlalar akmaya başlamıştı bu nasıl olabilirdi bu gerçek olamazdı. Hayır o herkese sordu herkestende aynı cevabı aldı evet sevgilisi ölmüştü.
Namjoon yaşamıyordu çevresindeki insanların tabirince o bir yaşayan ölüydü. Namjoon eski mektupları kurcalıyordu ağlayan gözleriyle ve bir mektupta ki şu söz dikkatini çekti. " Sevgilim her ne olursa olsun dimdik ayakta kal olur mu? Beraber yapmak istediğimiz şeyi yap çocuk sahiplen. Biliyorsun sevgilim ben hep bir kızımız olsun istiyordum benim için bizim için bir kız çocuğu sahiplen ve ona Aden adını ver olurmu?" Yazıyordu mektupta Namjoon eliyle gözyaşlarını sildi ve sevgilisine söz verdi. " Sana söz sevgilim sana söz bir kız çocuğu sahipleniceğim."
Aradan üç ay geçmişti ve Namjoon yavaş yavaş kendini toparlıyodu çünkü sevgilisi öyle istemişti ondan.
Namjoon yeşil not kağıdına şu sözleri yazdı ve zarfın içine koydu.
Sevgilim sen öldükten sonra herşey çok zorlaştı,
Yemek yemek, uyumak, yürümek
Aynı bir yaşayan ölü gibiyim.
Ama sana söz verdim sevgilim her ne olursa olsun yaşama sımsıkı elerle tutunacağım.
Çünkü elimde senin elinin izi, kalbimde senin inancın ve sıcaklığın var.
15.05.1978 Namjoon
ŞİMDİ OKUDUĞUN
•Kaybolan Notlar• (Namjin)
Fanfiction-Sevgilim sana söz sağsalim yanında döneceğim...Yazdı Jin kağıda gözünden damlalar akarken --Tamam sevgilim bekliyor olucağım seni...Yazdı hıçkıra hıçkıra ağlarken Namjoon •Yıl 1978 kış ayı
