"İnsan defalarca ölür ama herkes sonuncuyu hatırlar."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2017
"Bu günlerde çok uyuyorsun." diyerek kıkırdadı Jungkook. En sevdiği mısır gevreğinden bir kase kendisine, bir kase de Taehyung'a getirmişti.
"Ne zaman gelsem uyuyorsun sevgilim artık kızmaya başlıyorum." diyerek yalancı bir sinirle konuşuyordu. "Getirdiğim yemekleri de yemiyorsun iyice kilo vermişsin. Ballı gevreği sevdiğini düşünüyordum oysa..."
Gevreklerini yedikten sonra kaseyi kafasına dikerek dibinde kalan sütü sesli bir şekilde içti. "Taehyung." diyerek biraz da çocuksu bir halde incelttiği sesiyle kolunu dürttü. Pijamasınıavuçları arasına alarak hafifçe çekiştirdi. "Taehyungie~" biraz da uzatarak söylediği ismini bu sefer sızlanarak tekrarladı. "Hadi uyan artık gün batımını yine kaçıracaksın. Her seferinde tek başıma izlemek zorunda kalıyorum."
Başını yüzüne bakacak şekilde karnına koymuştu. Parmaklarını da omzunda gezdirerek sarsıyordu. "Ne kadar derin uykun varmış, ilaçların yüzünden değil mi... Ah biliyorum." diyerek çenesinde gezdirdiği elini yanağına çıkararak okşamaya devam etti. "Ben de ilaç içtiğimde günlerce uyuyorum Taehyungie ama senin bünyen hassas sanırım hala uyanmadın."
Dudağının kenarı hafifçe kıvrıldı. "Zaten uykuyu çok severdin bu yüzden uyanmıyorsun değil mi? Tembel seni!"
Kapının açılma sesiyle başını adım seslerine doğru çevirdi. Karşısında gördüğü Jimin'den başkası değildi. Hızla yerinden kalkarak yanına gitti. "Hyung yine geç kaldım biliyor musun! Sen de geç kaldın. Ahh uyanık yakalayamıyorum." diyerek ayaklarını yere vurdu.
Jimin, Jungkook'un sızlanmaları karşısında anında dolan gözlerine inat dudaklarını birbirine bastırdı. "Tüh, yine geç kaldık desene." diyerek Jungkook'un hayal dünyasına eşlik etti. Onun bu halleri Jimin'in kalbinde büyük yaralar açıyordu. Taehyung'un bitkisel hayatta olduğunu kabullenemeyişi onu günden güne bitiriyordu.
"Benim odama gitmem gerek yokluğumu fark etmesinler." dediğinde el sallayarak kapıya yöneldi, ardından hızla içeri girerek Jimin'in elinden tuttu. "Hyung! Eğer uyanırsa bana haber ver olur mu ben koşa koşa gelirim."
Jimin gözlerini kırpıştırarak tebessüm etti. Jungkook da aynı şekilde gülümseyerek odadan ayrıldığında içine akıttığı göz yaşlarının firar etmesine izin vermişti. Taehyung'un yanında yerini alarak dikkatlice oturduktan sonra kafasını göğsüne koyarak ağlamaya devam etti. "Bir güneş daha battı Taehyung, söyle kaç güneş kaldı."
