"Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, Sana hep, hep yeniden başlamak isterim."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2013 Kim Taehyung, Jeon Jungkook için öldü,
Günlerden 12 eylül, saat 1.23'ü gösterirken bir zarf bırakıldı Kim Taehyung'un evine. Büyük umutlarla açılan zarfın içinden çıkan mektubu okuyan Taehyung'un kalbi bir enkazın altında kalmış gibi öylesine sıkışmıştı göğüs kafesinde.
Ardından koştu, koştu. Sokak sokak aradı onu. İnanmadı yazdıklarına, öfkelendi, duvarları yumrukladı, kendine zarar verdi, bunu pek de umursamadı. Bir taksi gördü birkaç metre ötesinde. Sindiği duvar dibinden kalkarak yarılanmış camın içinden kendisini terk eden sevgilisine baktı.
Eğer bilseydi onu son defa göreceğini, gözlerini üzerinden bir saniye bile ayırmazdı.
Hiçbir şey denmedi o gece. Jungkook sessizce uzaklaştı, Taehyung biraz gözyaşı döktü. ''Bir zarf bırakıp gitmiş.'' diye düşündü. ''Kısacık bir mektupla beni terk etmiş.''
Fakat Jeon Jungkook bilmiyordu, Taehyung'u terk ettiği gece, onun öldürüleceğini bilmiyordu.
ღ
2016 Kim Taehyung, Jeon Jungkook için yaşadı,
3 yıldır bitkisel hayattaydı Kim Taehyung. Kendisi için profesyonelce hazırlanan ölüm planı onu hayattan koparamasa da Jungkook'undan koparmıştı. Güzeller güzeli sevgilisi Jeon Jungkook. Güney Kore'nin iki saygın ailesi arasındaki yıllardır süren çatışmanın bedelini, Kim Taehyung canıyla ödüyordu.
''Tedaviye yanıt vermiyor. Ölümünü geciktirmekten başka bir şey yapmıyoruz.'' diyerek söylenmişti bayan Kim. Üvey oğlunun yaşama böylesine sıkı tutunması, onu gün geçtikçe daha da hırslandırıyordu. Bitkisel hayatta da olsa şuan varis olarak gözüküyordu. Taehyung'un büyükbabası, torununun yaşayacağına inanarak onu hala Kim ailesinin büyük oğlu, tek varisi olarak kabul görüyordu.
Bayan Kim ise, eşini doldurarak buna bir son vermesini yoksa kendisini terk edeceğini söyleyerek bizzat tehdit ediyordu. Oğlu Jimin'in tek varis olarak mirasın tamamına sahip olması için elinden geleni yapacaktı. Park Jimin ise üzgündü, bir o kadar da mahcup hissediyordu kendini. Taehyung ile üvey kardeş olsalar dahi ondan büyük bir sevgi ve dostluk dışında bir şey görmemişti. Kendisini öz kardeşiymiş gibi sahiplenen Taehyung'a karşı annesinin düşünceleri onu paramparça ediyordu.
Park Jimin, kardeşinin yaşamasını istiyordu.
O gün, serumuna ilaç katarak ölüme terk etmek isteyen annesinin planını dinlediğinde kanı donmuştu. Annesine karşı çıkacak kadar yürekli değildi ama ondan gizli hastaneye giderek planını başarısız kılacak kadar cesurdu. ''Yaşayacaksın canım kardeşim,'' dedi usulca alnını öperken. ''Sen Jungkook için yaşamaya devam edeceksin.''
ღ
2017 Kim Taehyung, bir kez daha Jeon Jungkook için yaşadı,
Bayan kim pahalı topuklularını mermeri delercesine vurarak 206 numaralı odaya girmişti. Çantasını bir kenara fırlattıktan sonra eline aldığı cam kavanozun bir toz haline gelişini izledi. ''Neden! Neden ölmüyorsun hala!'' diyerek hayretler içinde çırpınıyordu Taehyung'un sessizce yatan bedeni karşısında.
İçeri giren doktorla beraber ceketini çıkararak koltuğun üzerine bırakmış ve doktorun yakasından tutarak duvara savurmuştu. ''Bu gece fişi çekeceksin!''
''Prosedür böyle işlemiyor Bay Kim'in imzası olmadan bunu yapamam.''
''Yapacaksın. Eğer yaşamak istiyorsan, bunu yapacaksın doktor.''
Bayan Kim'in bakışları açılan kapıya döndüğünde gördüğü bedenle birkaç adım gerilemişti. Jungkook elinde tuttuğu bıçakla karşısındakini çıldırtacak derecede yavaşlıkla üzerine yürüyordu. ''Demek fişini çekeceksin öyle mi?'' Sesi oldukça sakin çıkıyordu, birkaç saniye sonra birini öldürmeyecekmiş gibi. Doktor Jungkook'un yakasından adını okuyarak onunla iletişime geçmek istedi. Onun bu hastanede tedavi gördüğünü yeni anlamıştı.
''Lütfen sakinleş ve elindeki bıçağı yere bırak.''
Gülümseyerek kafasını salladı Jungkook. ''Olmaz.'' diyerek omuz silkti. ''Bu kadın yaşamayı hak etmiyor.'' Bayan Kim alayla güldü dediğine, hatta dizine vura vura güldü. ''Ha senin baban hak ediyor öyle mi?'' diyerek üzerine yürüdü genç oğlanın. ''Sen ve senin ailen yüzünden,'' dedi işaret parmağıyla Taehyung'un bedenini gösterirken. ''3 yıldır bitkisel hayatta değil mi? Nasıl oluyor ya ölmeyi hak eden ben oluyorum?''
''Taehyung bir kere öldü. Ben kaç kere öldüm biliyor musun?'' diyerek yatağının ucuna oturdu. Çarşafı avuçları arasında sıkarken birkaç damla göz yaşının akmasına izin verdi. ''Her gün,'' bir hıçkırık döküldü dudağının kenarından. ''Her gün parça parça ölmeye devam ediyorum.''
Bayan Kim alay kokan yüz ifadesiyle konuşacakken doktor tarafından durdurulmuştu. Yamacına sokulan doktor fısıltıyla sırtı dönük olan Jungkook'u gösterdi. ''Kıyafetinden anladığım kadarıyla psikiyatri bölümünden bir hasta, üzerine gitmemelisiniz ani tepkiler verebilir.''
''Assh!'' diyerek uzaklaştırdı doktoru. ''Travma sonrası oluşan ruhsal sorunları mı ne varmış kendisini suçlu hissettiğinden bu gayet normal!''
Jungkook elinin tersiyle gözyaşlarını silerek arkasını döndü ''Özür dilerim.'' dedi. Eğilmeyi de ihmal etmedi. Bayan Kim hoşuna gittiğini belli ederek güldüğünde doktor da aynı şekilde gülümsedi, fakat bir yandan huzursuzdu. Odanın bir köşesinde bulunan yasemin çiçeklerini titizlikle eline alarak bir kenara koyduktan sonra seramik vazoyu eline almış ve üzerindeki desenleri incelemeye başlamıştı. Doktor ve Bayan Kim Jungkook'u izlemeye devam ederken Jungkook hızla arkasını dönerek doktorun kafasında parçalamıştı.
Doktor aldığı darbe ile yere yığılırken Bayan Kim çığlıklar atarak kendini yere bıraktı. Kalçasının üzerinde geri geri sürüklenirken ''Gelme!'' diyerek bağırıyordu. Jungkook, Chayoung'un saçlarından yakalayarak sürükledikten sonra koltuğa fırlatmıştı. Aynı hızla karnına oturduğunda başucundaki yastığı alarak Chayoung'un yüzüne bastırdı. Nefessiz kalan Chayoung, çırpınmaya devam ederken Jungkook bundan zerre etkilenmiyordu. ''Sessiz ol,'' dedi itaatkar bir sesle. ''Taehyung'u uyandıracaksın.''
Kısa sürede hareketsizleşen bedenin üzerinden kalkarak kısık gözlerle cansız bedenini izledi. ''Davranış bozukluğumun olduğunu da tahmin etmeliydin.'' diyerek yaseminlerden bir tanesini üzerine bıraktı.
Taehyung'un yanına giderek kaşlarının üzerine düşmüş tutamlarını geriye yatıdı. Açıkta kalan alnına ıslak bir öpücük bıraktı. ''Ses yaptıysam özür dilerim sevgilim. Benim şimdi gitmem gerek yarın sana en sevdiğin yemekten getireceğim şimdi güzelce uyu olur mu?''
