Star ☆ 3

14 0 0
                                    


"Where did you go?! I was worried Euffie! And why are you wet?!" Sunod na sunod na pagsasalita ni Mom. Tss. Like she really cares.

"It doesn't matter, what time are we gonna go in the medical mission?" Pangingiba ko ng pinag uusapan namin.

"Practically around 30 minutes since you should change first." Sabi niya habang tumango ako at umakyat, deretso sa kwarto ko habang pumalit ng damit at nag hair blower para naman hindi basa yung buhok ko. Nag lagay din ako ng kaunting lip gloss.

Nakasuot ako ngayon ng fitted denim ankle cut pants naka vanns shoes then naka shirt na hanging na may batman logo.

Bumaba na ako at nakasalubong ang susundo sa amin yung isa sa mga co-business workers ni Mom. Ngumiti ako ng malapad, pero fake. Pero sure ako na hindi nila yan mahahalata since na perfect ko na tong smile na to, since bata pa lang ako pinakikilala na kung kahit kanino.

Ngumiti naman siya pabalik, at nakipag shake hands.

"Ah Micheal, meet my Daughter Eufemia Cassandra." Sabi ni Mom habang pinakikilala ako.

"Eufemia meet Mr. Micheal Smith De Guzman, his one of the sponsors that helped me held this medical mission." Sabi ni Mom habang ngumiti pa ako. Like I care about this old man.

"No need for formalities Liana." Sabi ni Micheal habang tumingin siya kay Mom then sa akin, "Call me Tito Mitch, Eufemia."

"Okay... Tito Mitch." Sabi ko habang ngumiti pa. Ang sakit na ng cheeks ko f*ck!

Pagkatapos ng pagpapakilala agad naman kami pumasok sa sasakyan ni Tito Mitch. Naguusap sila ni Mom tungkol sa ilang vaccine medication at vitamins na ipamimigay nila hanggang nasali ako sa usapan.

"Ikaw Eufemia, ilang taon ka na?" Tanong ng chismosong Micheal na to.

"Ah? Ako? 17 na turning 18 this coming summer." Sabi ko sa kanila habang tumitingin sa labas ng bintana.

"Really? Magkasing edad lang pala kayo ng son ko. Speaking of my son I haven't saw him today. Ang aga niya pa kasing nagising at umalis ng bahay naglalakad lakad kung saan yung bata na yun at....." Patuloy pa rin siyang pagkwento pero wala akong pakialam. Like I care sh*t about his son. Tumingin nalang ako sa bintana habang my thoughts are carrying me away from this sh*tty world.

"Mia...Eufe..Eufemia... Eufemia." I snap out of my trance at tiningnan yung tumatawag sa akin. Sina Mom at tito? Ano nga ulit pangalan niya? Mike? Miles? Migs? Tss. Like I care about his f*cking name.

"Eufemia? Kanina pa kaming kakatawag sayo ng Tito Mitch mo. Are you alright?" Tanong ni Mom, ah right. His name is Micheal AKA Mitch.

"Yeah, just daydreaming, let's go out." Sabi ko habang bumaba na sa kotse at nakita yung set up ng medical mission na to.

Maraming bata, matatanda, may mga pilay, may mga sakit. Eto pala ang medical mission? To be honest nadidiri ako sa iba, they have this sickness that is disgusting. Ewww.

Agad naman nahalata ni Mom na nandidiri ako kaya ayad namn siyang nag explain.

"Ganito yung medical mission dito, lahat na may mga masakit ay dumadalaw, We are trying our best to give them free medications and medicines since they are less fortunate and kapos sila sa pera." She explained. Ah kaya naman pala ganito sila.

May lumapit sa aking bata mukhang hindi naman siya isa sa mga bata na nandito para sa medical mission.

Hinawakan niya ako sa kamay at ngumiti, sa tingin ko 3 years old pa lang tong batang to. Cute siya, mestisa, short curly hair.

Kahit palamura at may masamang ugali ako, I still value what I think is beautiful and cute.

"Daphne! Baby!" Sigaw ng babaeng nasa late 20's habang naka labcoat.

Lumingon naman itong batang hawak yung kamay ko at nag wave siya sa babae na agad naman lumapit sa amin at binuhat yung bata.

"Naku miss thank you sa--" Hindi natuloy yung sinabi niya nung tiningnan na niya ako ng maigi at nagulat.

"Eufemia?! Is that really you?!" Sabi niya. Ang lakas ng boses ng babaeng to parang pinagsaksakan ng maraming mega phone. Sh*t sakit sa tenga.

Tiningnan ko lamang siya, hindi ko siya kilala so why talk to her? Tss. Loud woman.

"Ah, right. I'm sure hindi mo na ako kilala, I'm Sarah." Sabi niya, Sarah? Sound familar but I don't f*cking care.

"Siya yung nag-aalaga sayo dati nung dinadala kita papunta sa mga ganitong occasions." Pagsisingit ni Mom. Ah. Kaya pala she seems familiar.

"Doc! Kailangan na po namin kayo dito." Sabi ng isang nurse na lumapit sa amin.

"We'll be right there, for the mean time Eufemia, ikaw muna ang mag babantay kay Daphne." Sabi ni Mom. Ano naman ba tong pakulo na to? Sh*t! Assistant na nga ako, isa pang f*cking babysitter?

Wala naman akong magawa dito, kaya naman hinayaan ko nalang silang umalis tutal I have no choices here. Great F*cking life.

" Ate! Kuya doon!" Sabi nang batang to. Kuya? Tiningnan ko ang tinuturo niyang lalake, may kamukha siya. He seems so familiar, parang isang buwiset na nakilala ko? Pero saan naman? Ewan. Basta, mukha siyang panget.

Nung papalapit na kami sa lalakeng yun, bigla naman nadapa si Daphne. Lampa tong bata na to =_=

"Uwaa! Uwaa!" Iyak niya, Sh*t ang sakit sa tenga! ang tinis ng boses! F*ck!

Agad ko naman siyang binuhat at pinaupo sa isang bench. Hindi ko alam ang gagawin ko pero may nakita akong isang bata na malapit sa amin, ang dala siyang sweets.

" Bata, Pwede bang pahingi ako ng isa sa mga lollipop mo?" Mabait kong tanong, pasalamat siya mabait ako ngayon. Pero hindi siya umimik, Tiningnan niya ako ng mabuti at tila bang sinusuri niya yung mukha ko. Ngumiti naman ako ng maliit at ginulo yung buhok niya, napatawa naman siya kaya binigay niya yung isang lollipop sa akin.

"Thank you." Sabi ko habang ngumiti sa kanya, namula naman siya, nakakatawa.

Agad naman akong lumapit kay Daphne at binigay sa kanya ang lollipop, tumigil naman siya sa kakaiyak pero humihikbi pa rin. Linagay ko ang kamay ko sa ulo niya at hinimas-himas ito nang marahan, unti-unti naman siya tumahimik at kinain nalang yun lollipop.

Matapos siyang kumain at matapos kong gamutin yung galos niya, ayun balik naman sa dating masigla at hyper na Daphne, naglibot-libot kami dito, maraming tao at mga nurses at doctors na kanya-kanyang tinutulungan yung mga mahihirap.

"Ate!" Sabi niya sa akin habang ngumingiti.

"Ano?" Maikli kong sagot sa kanya.

"Si Kuya." Tiningnan ko yung lalake yun nga yung lalakeng tinuro niya kanina sa akin, tumango ako sa kanya at tumakbo siya ng marahan, Nakikipag-usap yung lalake kay Tito Mitch, what's their correlation? Ayun yinakap niya yung lalake mula sa likod ng tuhod, nabigla naman yung lalake pero agad naman naka recover at ginulo yung buhok ni Daphne.

Aalis na sana ako pero biglang tinawag ako ni Daphne, "Kuya, Si Ate!"

Tumingin naman sa akin yung lalake, F*cking sh*t such a small sh*tty world afterall.

"F*cking sh*t..." Mahina kong sambit, kaya naman pala pamilyar siya, siya yung mukhang paa doon sa may bangil.

"Cussing girl?!" Gulat niyang sambit habang nakatingin pa rin sa akin, hindi pa rin nakaka getover, alam kong maganda ako. No need to push it further.

I put on my half smile. This is unexpected. This might be fun.

"Hey Sh*thead! Whassup?" I said casually.

My StarTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon