Het is 3 uur later na dat de atoombommen de grond raakten. mijn vader maakt de deur van de kelder open. ik stap naar buiten, alles ligt plat ik zie mensen uit andere kelders komen. het enige wat een aanval voor mij betekent is werk, waarom,Ik en me vader en me broertje van 12 moeten ons huis weer opbouwen om hem 1 maand later weer verwoest zien worden. maar ja zonder huis overleven we een maand niet. "Mitchell" roept mijn vader ik draai me om "ja pap" zeg ik. "kom we moeten op schieten met het vinden van goede onderdelen voor het huis, voor alle goeie onderdelen weg zijn" zegt mijn vader "oke pap kom mee chester" zeg ik en mijn broertje komt aan rennen. ik zelf ben trouwens 15 over 3 jaar ga ik me aanmelden bij het leger als me familie zonder me kan tot die tijd help ik mijn familie zo goed als mogelijk. Weet je die kelder is eigenlijk best wel chill. iedereen bewaart zijn of haar spullen daar die ze niet kwijt wil. zoals een tv, kostbare sieraden, oude foto's. ik zelf bewaar daar een PlayStation 37 na dat de oorlog begon zijn er geen nieuwe games of wat dan ook van technologie gemaakt, behalve dan voor het leger maar ja dat begrijp je wel. dus iets zoals een tv is nu veel meer waard.
SHIT! Het leger komt ineens aanrennen. iedereen rent richting de kant waar het leger vandaan komt.
Want dit kan maar 1 ding beteken grondtroepen van Rusland en China.
Ik ren zo hard als ik kan, mijn vader en broertje ook. het schieten begint.
BAM!!!
Mijn been zakt in en ik val op de grond.
Ik kijk naar beneden, maar ik ben niet geraakt maar mijn broertje......ik viel over hem heen.
