THE VILLAIN'S CURSE

viii. The detective

KAIRO

Voices. Loud voices. I can hear them but not clearly. Tila nabibingi ako. Gusto kung gumising pero nahihirapan ang mga mata ko.

"Bes ang gwapo naman ni Kairo pagtulog hihihihi"

"Hindi kaya ang panget nga niya. Tingnan mo ohh. Yucksss"

"As if kapa tingnan mo nga. Bes pag di kayo nagkatuluyan akin nalang ah? Ang arte mo kasi eh."

"Cielo tumahimik ka nga baka mamaya magising yan at isa pa di naman yan gamit para ipamigay."

"Huwaw namn aminin mo na kasi na may feelings ka sa kanya. Tingnan mo nga ayaw mo siyang ipamigay.Hala ka uunahan na kita."

"Shut uppp!"

Sinundan lang yun ng isang malakas na tawa ng isang pamilyar na babae na tuluyang nagpamulat ng aking mga mata.
Everything was only a dream. Nothing but a dream.

As I opened my eyes I saw people with white coats. Pinakauna hindi ko ito makilala pero habang tumatagal unti unti naring nawawala ang sakit ng mga mata ko na dulot ng liwanag. I stared at them intently while they're talking. I can't clearly understand their topic. I figured out that it was Eumi and another woman I know it's her bestfriend Celine? Cecilia? Oh I forgot her name.

Gusto kung magsalita kaso sumasakit ang lalamunan ko. I think I've lost my words as of the moment. Napansin ng kasama ni Eumi na gising na ako at nakatitig lang ito at sa wakas ay nagsalita.

"Oh my g! Gising na si Kairo." Bulalas nito.

"Ikaw Cielo tumahimik ka at wag magbiro kung gusto mo pang makita ang mundo bukas." Ani ni Eumi na nakaharap parin sa kaibigan probably nakatalikod sakin.

"Bukas talaga? Pwede namang ngayon hahaha."

Kahit kailan talaga ang dalawang to. Mas lalo lamang sumasakit ang ulo ko sa kanila.

"Water." Sa wakas nasambit ko din ang nais kung sabihin kanina pa. Dahil sa gulat ni Eumi ay dali dali itong napalingon at di makapaniwala. Agad agad namang kinuha ng kaibigan niyang doctor ang tubig at binigay sa akin habang si Eumi Di parin makapaniwala at nakatingin parin sa akin.

"You're awake." Sambit nito na tila maiiyak na.

"Bes wag kang umiyak dito. Di pa naman patay yan hahaha. Tsaka magmomoment pa kayo hihi alam muna." Sabi ng kaibigan niya that made Eumi rolled her eyes looking at her friend as if she was ready to kill her.

"Just joking hihi. Sige maiwan ko muna kayo, meron pa pala akong pasyenteng kailangan asikasuhin. Bye bes and nice seeing you awake Mr. Nixon." She said while smirking at agad din umalis.

I just nod at her.

Tanging katahimikan ang namayani sa silid. Nakatingin lang sa akin si Eumi na para bang gustong magbunganga pero pinipigilan niya. She's worried. I know it. She always does.

"Hmmmmm. I'm okay. No need to worry." I said to break the silence.

"You are not."She said worriedly but at the same time irritated." Kairo naman ilang beses ko bang sinabi sayo na mag-iingat ka lagi. Ano nalang gagawin ko kung may nangyari sayo. You don't know how worried I am. I have a lot of what ifs. And I----"

"No need to worry Eumi. I'm fine. I am not that fool to let myself die at this very young age. I'm too handsome to live in the cemetery. And don't be a drama queen." Sabi ko na lamang. Buti nalang di ako tinatamad magsalita.

"At nakuha mo pa talagang magbiro unggoy ka! Pinaglihi ka din naman pala sa kahanginan." Sabi niya sabay hampas sa balikat ko. "

"Aray! Ikaw ata papatay sakin ehh. You're such a drama queen."