VAMPIRE SERIES 1: Vladamir Blade

PROLOGUE

PROLOGUE:

It was my 27th birthday when All Vampire's and Mermaids are fighting
I want to help Them but I can't
Because my Father Prison me on our Mansion
He don't want me to die or to have scars on my face.

After an hour the battle was end
Many of my blood was die and injured
While the Mermaids and Merman are longing for help.

Lumabas ako ng Mansion at tsaka hinanap ang aking Ama
Marami na akong mga kadugo na tinatanong ko na saan na si Ama ngunit sabi nila hindi nila nakita.

I was so scared at this time
Tumakbo ako sa isang puno sa tabi ng dagat
at doon ko natagpuan si Ama
Pero marami na siyang sugat sa
kaniyang katawan.

"A-ama wag mo kong iwan"
pagmamakaawa ko sa kaniya
at na sundan ito ng hikbi.

"A-anak M-mahalin mo ang i-yung Ina
K-kahit I-iniwan niya T-tayu"
Nauutal na sabi ni Ama
at iyun na pala ang huli niyang sabi
Bagu siya namatay.

Nang dinala na naman si Ama sa kaniyang huling hantungan ay palagi kong iniisip ang sinabi niya
na mahalin ko ang aking Ina
Hindi ko nga nakita ang aking Ina
Siguro Patay na yun o Malamang nasa ibang baryo siya.
I haven't seen my Mother since i was a child I didn't even know her name or what she's looks like if her face is the same as me
I'd always bullied by my Friends.
But I always thankful for her because she give me a chance to see the world
to see my Land and my blood.

I hope i could see her even though She abandoned us.
I will forgive her and makes all things right.

I couldn't felt that i am whole
i have my brother and Sister and friends
but i feel incomplete.
What are the missing piece to me?

Pagkatapos ng libing ni Dad ay pumasok na ako sa mansion
at tsaka umupo at uminom ng dugo ng hayop.

kami ang klase ng mga bampira na hindi kumakain o umiinom ng mga lamang tao o dugo ng mga tao kundi ang mga hayup na nakikita namin sa kagubatan.
Pero mayroon ding mga bampira na ang gusto nilang kainin at inumin ay ang
mga tao at mga dugo nito
Sila ang mga Clan ng Lazarus.
They are evil And strong
and smart also.

But we are the smartest one
Lazarus clan and Luther Clan is Half Smarter than Blades Clan.

But Lazrus and Luther is my Bestfriend
We're not hurting each other or killing
each other but we helping each other.

Kapag may problema kami dito ay dadating sila agad
Nandito din sila kanina kasali sa away
ng natapos na ay nagpaalam na din sila.
Mermaids and Mermen as our greatest enemy
they are difficult to Fight because they are underwater at tsaka may kapangyarihan sila na burahin ang aming mga ala alang mga bampira.

They use their knowledge and skills to Defend us and to fight us.
May mga tulong din sila
galing sa mga witch and Werewolf
kaya mas malakas ang angkan nila kaysa sa amin.

Habang naglalakad ako sa Tabing dagat
may narinig ako ng isang babaeng umiiyak.
Yeah i forgot Vampire's have high senses too
we can see the enemies from afar
we can hear them and smell.

Sinundan ko ang tinig na iyun
na parang nakakahimaling na
tinig ng anghel
She is crying or singing??

I think she's crying.
tumakbo ako ng mabilis
at ilang minuto pa ay nakarating na ako sa isang batu kung saan ko narinig ang umiiyak na boses ng babae.

Hinanap ko ito
kung saan siya naka tagu
nagulat nalang ako sa nakita ko.
Isang napakagandang sirena
at na patungan ng malaking batu ang kaniyang lila na buntot.

Tumingin ito sa akin at
bigla itong natakot
baka kakainin ko siya
Kasi kalaban namin sila.

"W-wag mo akong saktan"
Pagmamakaawa niya sa akin.
kitang kita ko sa mga berde niya na mata ang labis na takot baka saktan ko siya at tska patayin

Pero hindi iyun ang gusto kong mangyari.
Lumapit ako sa kaniya at tsaka sinabihan na.

"Hinding hindi kita sasaktan Sirena, Napakaganda mong babae para saktan"
Sambit ko sa kaniya at tumigil naman siya sa pag iyak ng buhatin ko ang batu na nakalatong sa kaniyang lila na buntot.

"Masakit ba??"
I asked her and she nodded as reply
menasahe ko ito ng hindi kalakasan kasi alam ko na masakit ito
kaya dinadahan dahan ko lang.

"Masakit paba??"
Tanong ko ulit at tsaka nginitian
kita ko sa mukha niya ang pagkagulat
dahil sa matulis kong ngipin kaya itinigil ko ang pagkangiti.

"Bakit ang bait mo bampira?? Akala ko kaaway mo kami? bakit mo ako tinutulungan?"
Sunod sunod niyang mga tanong
kaya napaisip ako kung bakit naging mabuti ako sa kaniya.
kung bakit hindi ako nagalit ng dahil sa kanilang ka uri namatay ang Ama ko

Pero alam ko naman na nasasaktan din siya
Wala siyang kalaban laban sa aming mga bampira kasi mukhang bata pa ito

"Ah-uh im Vladamir,"
Nauutal kong pagpapakilala sa kaniya
hindi ko nasagot ang kaniyang tanong
kasi hindi ko rin alam ang aking nararamdaman kung bakit hindi ako nagagalit sa kaniya
kung bakit iba ang pagtingin at trato ko sa kaniya.

Napaisip nalang ako na kami siguro ang mga masasama at sila naman ang kaawa awa.
hindi ko din alam kung saan nag umpisa ang lahat kung bakit nagkagulo gulo ang aming mga kadugonh bampira at serina.

"Ako pala si Eliona Muriel"
Pagpapakilala niya at ngumiti ito sa akin
hindi ko maiwasang mamula sa kaniyang ginawang pagngiti.
"S-salamat pala sa pagtulong"
dag dag niya pa.

"napakagandang pangalan para sa napakaganda mong sirena Eliona,
walang anu man O sige na mauna na ako baka may makakita pa sa atin"
Saad ko at bahagya na akong tumayo.

"S-sige Sana magkita muli tayo Bampira"
Ani Eliona at tsaka kumaway ito at
tumalikod na din ako at tsaka nag lakad pabalik sa mansion.

Tumigil muna ako at nilingon siyang lumangoy pabalik sa kanilang Lugar
Ngumiti ako at tsaka pinatuloy ang paglalakad.

"Sana nga Sirena, Sana nga magkita pa tayu"
Sambit ko sa sarili
at tsaka ngumiti na naglalakad pabalik sa mansion.

I was 27 years old when my Father die
and i was 27 years old that i saw a girl who make my life complete.

-VANZGENECELA-