1

12 2 0
                                    

Merhabalar, uzun zamandır hiçbir şey yazmıyorum o yüzden yanlışlarımı çok görmeyin lütfen. Umarım güzel bir hikaye olur, bu hikayeyi tamamen can sıkıntısından yazıyorum o yüzden fazla bir beklentim yok sizin de olmasın lütfen, teşekkür ederim. Medyadaki şarkıyı dinleyerek bu bölümü yazdım dinleyebilirsiniz çok güzel.

                                                                                           

Merhaba, Ben Duru Keskin. Bu sene Üniversite'ye geçtim. 19 yaşındayım. İstediğim bölüm geldiği için mutluyum. Akdeniz Üniversitesi Mütercim ve Tercümanlık. Uzun zamandır bu anı bekliyordum ve gerçekleşti. Kısaca hayatımdan bahsedeyim, annem ile babam uzun bir süre önce boşandılar, çok takmadım çünkü mutsuz olacaklarına bu şekilde ayrı ve mutlu olsunlar. Babam kısa bir süre önce evlendi ve şuan mutlu, yeni hayatı ve karısı umrumda bile değil. Annem hep beni büyütmek için tek başına çok uğraştı, ben de onun emeklerini boşa çıkarmadım. Babam avukat, annem ise hemşire. Kardeşim yok hep tek başımaydım, ama kardeşim gibi gördüğüm 2 insan var. Bunlar ortaokuldan beri arkadaş olduğum Deniz ve İlke. Onları çok seviyorum ve herkesten sakınıyorum. İkisiyle de aynı üniversitedeyiz. Bunları size anlatırken yoruldum o yüzden şimdi yatıyorum malum yarın üniversitede ilk günüm. İyi geceler.

6 Eylül Sabahı

İlk günden geç kalmak istemediğimden erkenden kalktım, malum artık yetişkin bir bireyim ve yanımda aile bireylerim yok. Sabah kalktığımda yaptığım şeyleri yaptım ve üstümü giyindim. Kahvemi içerken deniz aradı ve beni alacağını aşağını inmemi söyledi, hemen indim. Denizin yanağını öpüp İlke'nin evine doğru yola çıktık. Onu da aldıktan sonra Üniversitenin yolunu tuttuk. Arabadan indiğimizde ne kadar çok insanın olduğunu gördüm, anlaşılan bu sene zor bir sene olacaktı. Bizimkilerle kahve alıp ders vakti gelene kadar lafladık. Ders zamanı gelince onlar kendi kampüsüne ben de kendi kampüsüme doğru yürüdüm. Sınıflarla alakalı hiç bir fikrim olmadığı için birine sormaya karar verdim. Yanına gidip; Merhaba, burada yeniyim ve kampüslerle alakalı hiçbir fikrim yok dedim. O da yardımcı olabileceğini hangi bölümde olduğumu sordu, ona söyledim ve birlikte yürüdük. Aynı sınıftaydık ve bu benim hoşuma gitmişti. Çocuk gerçekten de yakışıklıydı ama okulun ilk gününden bunları düşünmem saçmaydı. Derslere girdik ve ilk günden çok yorulmuştum, Kayra yani yeni tanıştığım çocuk çıkışta birşeyler içmeyi teklif etmişti bende kabul etmiştim ama ben bizimkilersiz bir yere gitmediğimden Deniz ve İlke'yi de çağırdım ve onlar gelince bir kafeye oturduk. Kayra arkadaşlarını da çağırmıştı ve kısa süre içinde hepsiyle kaynaşmıştım. Bir kişi hariç, yüzüme bile bakmamış selam bile vermemiş soğuk bir nevale, Acar. Geldiğimden beri çok dikkatimi çekmişti, arkadaşlarıyla bile çok az konuşuyordu. Onun gözlerine baktığımda sanki onu önceden görmüşüm gibi hissettim, gözlerindeki acıyı, kırgınlığı, güvensizliği görüyordum ve ben o gözlerdeki tüm olumsuzlukları almaya yemin ettim.

Evet, ilk bölüm bu şekilde oldu, elimden geldiğince birşeyler yazdım. Şuanlık diğer yazarlar gibi herhangi bir kitlem olmadığı için şu votede bu bölüm gelir vs demeyeceğim. Kafama ne zaman eserse o zaman yazacağım. Görüşmek üzere kendinize iyi bakın <3

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 01, 2021 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SalgınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin