Final
Uni
သူပြောတာ တကယ် မှန်ခဲ့ပါတယ် သူပြန်မလာခဲ့ပါဘူး ကျောင်း စဖွင့်တဲ့နေ့ကတည်း က သူ့ကို မျှော်ခဲ့ပေမယ့် သူတကယ်ကို ကျနော့်ဆီကို ပြန်မလာခဲ့ပါ....သူပြောသလို သူ့ကို မစောင့်ဖို့ လုပ်ပေမယ့် ကျနော့် နှလုံးသားက သူမှသူ ဖြစ်နေခဲ့တယ် ကျနော်ကြားဖူးတဲ့စကားတစ်ခွန်းရှိတယ် အဲ့ဒါက
*စောင့်ဆိုင်းေနရခြင်းက ပျော်ရွှင်ေစတယ်ဆိုသေချာပါတယ် အဲ့တာဟာ အချစ်ပဲ*(EXO-Suho)
တဲ့ ဟုတ်တယ် ကျနော်သူ့ကို စောင့်နေရတာကို မငြီးငွေ့ဘူး ကျနော်ထင်တယ် သူကျနော့်ဆီ ပြန်လာခဲ့မှာပါ.....။
"Bright... မင်းကိုကြည့်ရတာကလဲ အရင်လို လန်းလန်းဆန်းဆန်း ကိုမရှိဘူး"
"ဟုတ်ပကွာ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ"
"သူပြောတယ်မလား သူ့ကိုမစောင့်နဲ့တော့လို့ မင်းပျော်ဖို့ တစ်ယောက်ယောက်ရှာလိုက်ပေါ့"
"ဟုတ်တယ် သူလဲ ခုဆို မင်းကိုတောင်မေ့နေလောက်ပြီ..."
"ငါကြိုးစားနေပါတယ် "
"အေးပါကွာ....ဘယ်လောက်တောင်ကြာနေပြီလဲ..."
"ငါတို့ ပျော်ပျော်ပဲနေရအောင် Bright"
"အင်း..."
ကျနော့် သူငယ်ချင်းေတွကတော့ သူ့ကို မေ့ပစ်ဖို့ပြောနေကြတယ် သူတို့စိတ်ချမ်းသာ အောင်သာ ပြောရတာပါ သူ့ကို ခုထိမေ့လို့မရသေးဘူး.......။
Time skip...
အင်း သုံးနှစ်တောင်ပြည့်ခဲ့ပြီ သူခုထိ ပြန်မလာသေးဘူး မင်းကိုယ့်ကို တကယ်များမေ့သွားတာလား Win....
ကလင် ကလင်(bell)
ခြံရှေ့က လူခေါ် bell အသံကြောင့် ထိုင်နေရာမှ ထကာ အပြင်ကိုထွက်ခဲ့လိုက်တယ်
"P'Kha.... ကျနော့် ရဲ့ဘောလုံးလေး ခြံထဲ ကျသွားလို့...."
ဟင်...ဒီ...ဒီအသံက...
"Win....ရောက်လာခဲ့ပြီပေါ့..."
"Bai..."
"Papa... ဘောလုံးမြန်မြန်ယူခဲ့လေ..."
ကလေး တစ်ယောက်က သူ့ကို Papa တဲ့ မဟုဝာ်လောက်ဘူးမလား ကျနော်တွေးနေသလို မဟုတ်ဘူးမလား....
"ခဏလေး သားသား...အခုယူနေပြီ.."
"ရော့...ဒါလား မင်းဘောလုံး..."
"Kha... ကျေးဇူးပဲ... Bai..."
"ငါ...ငါအိမ်ထဲဝင်တော့မယ်.."
