Alex' POV
Ang aga ko pumasok ngayon sa school. Kagabi ko pa gusto umalis sa bahay.
Ayoko talaga sa idea nila Dad at Mom. Thanks to them for letting me know that i'm worth just a million pesos! >.<
Titext ko na lang si Janine.
To : Baby ko
Hi Baby ko! Where are you? Let's meet. Dating lugar. I love you!
* SENT *
Hindi ko alam paano sasabihin ito kay Janine. Mahal ko siya. At siya ang gusto ko kahit marami ang may ayaw sakanya..
Pagdating ko sa tagpuan namin wala pa si Janine. Kaylangan ko pagisipan kung paano ko sasabihin sa kanya ito.
Hindi rin nagtagal dumating na rin siya.
" Hi baby!" bati ni Janine saakin.
" Hello Beutiful " bati ko sakanya sabay halik sa pisngi.
" What now?" tanong nya saakin.
" Uhh. Baby... Will you..--"
" What baby? " tanong niya.
" Will you...
.
.
.
.
.
.
.
.. MARRY ME? " sabi ko sakanya tapos hinawakan ko yung muka niya.
" What?! " nakakunot ang noo niya habang sinasabi iyon. Hindi ko maintindihan yung reaksyon niya. Hindi ko alam kung natuwa ba siya o nalungkot.
" Marry me Janine. " paguulit ko.
" Alex you know I can't " sabi niya. Parang biniyak ang puso ko sa sinabi niya. Akala ko mahal niya ako.
" What? I thought you love me? I-i thought you want me?" tanong ko sakanya. Galit na ako.
" Yes i love you but that's not enough. I wan't to be free. I mean I want to enjoy my youth and I'm too young for this. What's happening to you?" sabi niya sakin.
" So kapag naexplore mo na lahat papalitan mo na ako ganun ba? Kapag na-enjoy mo na ang lahat ganun na lang ang gagawin mo? What the! Ohh yeah! Why would I be around with you always? Haha! I'm so fool to believe it!" this time galit na ako.
" Alex what are you saying?! It's not like that! I'm just saying na bata pa tayo!" mataas na rin ang boses niya.
" I'm sorry baby. Please marry me. Please" pagmamakaawa ko sakanya.
" I'm so sorry Alex. I can't. I'm sorry" sabi niya tapos tumayo na siya.
" Wait... Is this over? Are we over?" tanong ko sakanya pinipigil ko na ang luha ko.
" Y-yes Alex..... I'm so sorry" aalis na sana siya. Pinigilan ko ulit siya.
" I'm getting Married... " sabi ko sakanya.
" C-congratulations. G-good b-bye.." at tuluyan na siyang umalis.
" I love you " bulong ko at bigla na lang tumulo ang luha ko.
Bwiset!!! Ano ba itong buhay na to!
Nakakabakla! Bakit ako umiiyak.
Kaylangan ko na tanggapin ang ang buhay na naka takda sakin.
Bukas ko na siya makikilala. Hindi ko alam kung kaya ko ba. Hndi ko na rin alam. Bahala na.
