hi po sa inyong lahat,
sa na po magustuhan nyo po ang story,
is my first time to air my story in a certain site.
and i hope that you guys will like it....i will understand kung hindi nyo ma gusto ang story
but for me to express my feelings and knowledge through writing is the only way to share
my talent as a writer. :)
their are some scene thats quite shaky....
so have a nice reading..
Ang kwento ay nagsisimula sa bayan ng compostela valley nakatira ang maganda at kaakit-akit na babae na ang pangalan ay andrea. Anak siya ng isang katulung sa mansion. marami mga lalaki ang nagkakandarapa sa kanya pero walang gusto si andrea sa mga lalaki na yun.
May isang kababata at besfriend na parang kapatid na rin ang turing ni andrea na ang pangalan ai diego. Si diego ang anak ng amo na pinagtatrabahohan ng ina niya. Si diego ay gwapo, makisig ang pangangatawan, mabait,palabiro at pang model ang mukha.
pero kahit ganun hindi parin maiwasan na mahulug ang loob ni andrea kai diego, pero nilihim lang ni andrea ang feelings na yun kai diego para hindi magulo ang pagkakaibigan nila.
*sa ilalim ng punong kahoy nakaupo sila diego at andrea.
Andrea: ang ganda talaga dito no...nakaka relax.
Diego: oo nga, mamimiss koto..
Andrea: anong mamimiss?bakit san kaba pupunta?
Diego:wala,wala. i mean mamimiss ko to,lalo na kung pupunta ako nang ibang lugar like sa city.kasi alam natin na walang ganito ka fresh sa bayan dba, kundi dito lang sa lugar ntin.
Andrea:ah ganun ba.akala ko kung ano.
Diego: ikaw talaga. tska hindi ko to iiwan ang lugar na to no,mamimiss ko kaya ang lugar nato..lalo na ikaw bestfriend ko.
[[[[[ginugulo ang buhok ni andrea]]]]]]
Andrea:wag mo nga gawin yan. ginugulo mo nman yung buhok ko eh.
Diego: aba ang arte-arte mo na ah.
Andrea: di nman na maarte ako. ayoko lang na nagugulo ang buhok ko.
Diego: kailan ka paba naging concern dyan sa buhok mo?
Andrea: kanina lang.
Diego: hahaha, ikaw talaga..kaya mahal kita eh
*nagulat si andrea sa sinabi ni diego sa kanya na "MAHAL"
Andrea: mahal?
Diego: oo mahal. mahal bilang kaibigan, at parang kapatid narin.
Andrea: ahhhh
Diego: bakit ano pa ba iniisip mo huh?
Andrea: wala. ah tayo na bessy baka hinahanap na tayo ng mama mo.
Diego: k sigeh.
*at bumalik sila sa mansion. Pero habang papunta sa mansion napansin ni diego ang katahimikan ni andrea.
Diego: bessy, napansin ko, kanina lang ka pa tahimik ah. may problema ba?
Andrea: wala. napagud lang siguro ako sa paglalakad.
Diego: gusto mo kargahin kita paakyat ng hagdan?
Andrea: wag na.
*kaya biglang kinarga ni diego si andrea.kaya biglang napahiyaw si andrea.pag dating nila sa taas.
Genny: ano ba yan,mga bata? bat ang ingay nyo?
*si genny ang nanay ni diego.
*at binaba ni diego si andrea.
Andrea: magandang araw po Dona Genny.
Genny: magandang araw din ija. By the way hinahanap ka ng mama mo... nandon sya sa kusina.puntahan mo na baka mapagalitan ka nun.
Andrea: opo donya. salamat po.
Genny: anak diego, your dad will be arriving here this evening. At sana wag kang aalis kung saan-saan.k?
Diego: yes mama,
Genny: good.sigeh na alis nko.at may bibilhin pako sa grocery para sa kakainin ntin,para nrin mai ihahain tayo sa pagdating ng papa mo.
Diego: k mama..take care.
Genny: thank you anak.bye
NAKU ITO MUNA PO NAKAKAPAGUD NAPO MAG ISIP KUNG ANO ANG KASUNUD...BUKAS NANAMAN PO AHH...SALAMAT SA NAKAKAPAG BASA NA... LOVE LOTS.
