Ako si Aliera, 2 months na after ko maka graduate ng high school ito ako nakasakay sa bus papuntang manila dahil pinapasunod ako ng ate ko dun para maipagpatuloy ang aking pag-aaral.
Hindi alam ng boyfriend ko na aalis na ako ng probinsya kaya naman ha ang nasa bus ay tinext ko siya na aalis ako at gusto ko ng makipaghiwalay the reason is hindi ko kaya ng LDR.
"Hon ngayon na ang alis ko puntang manila, sorry pero hindi ko kaya ang LDR I want to end this." text ko sa kanya.
"honey, wag naman ganito. Iwan mo nalang ako? Pano na tayo? He replied.
I didn't text him after that. I off my phone at natulog na lang ako kasi Mahaba haba pang oras bago ako makarating ng Manila.
When I arrived in my ate's house its already 9am. She said that I can take rest because tomorrow is the day that I will inquire in the university, now here I am in a small room, my room thinking what course I should take because seriously I want to be a nurse but ate said she can't provide me in that course. Hanggang sa makatulog ako sa pag iisip.
"dhang gising na kumain kana"si ate.
" opo ate",sagot ko.
7pm na pala napahaba ang tulog ko.
"oh ano may naisip kana ba course na kukunin mo? She ask.
" wala pa po, titingnan ko na lang bukas." Sabi ko.
" sige, she nod.
After dinner bumalik na ulit ako sa kwarto para e check ang phone ko. And meron lang namn ako 20 missed calls and 109 text from may boyfriend or should I say ex? Binasa ko ang huling text niya.
"honey, hindi mo kailangan makipaghiwalay sakin dahil kung kailangan kong sumunod jan para magkasama tayo ay gagawin ko. Magtatrabaho ako sa tito ko malapit jan."
"Okay, I will wait for you"i replied
BINABASA MO ANG
Panahong Masaya PA tayo
Ficção Geral2years na ang lumipas tayo pa din akala ko hindi tayo magtatgal kasi alam mo yun sa past relationship ko hanggang months lang tinatagal pero pinatunayan mo na may magmamahal pa sakin ng higit pa sa inaakala ko. Sobrang saya natin nag away oo pero ag...
