Yine iğrenç bir Çarşamba sabahı uyandım, ama bu sabah diğerlerinden daha farklıydı çünkü en yakın arkadaşım atushi benden hoşlandığını söylemişti. bu yüzden içimde tuhaf bir his vardı. olanları düşünürken okula varmıştım bile,sınıfa girdim o sırada arka sıra atushi oturuyordu.Utandığım için yüzüne bile bakamadım açıkçası onun hakkında ne düşünmem gerektiğini bilmiyordum bile o sırada atushi kulağıma fısıldayarak
"bu gün çok daha güzelsin"
*utanmış*
"-aatushi-kun okulda böyle şeyler... yapma"
*gururlu*
"ne yaptım ki ben sadece doğruları söyledim kızma hemen"
"h-herneyse"
Okul bitene kadar onunla hiç konuşmadık okul çıkışında
"hey ne haber kokichi-kun"
"a-atushi-kun iyim"
"seni götürmek istediğim bir yer var benimle gel"
"n-ne ? neresi ?"
"çok soru soruyorsun kokichi"
Onu takip ettim ve beraber arabaya bindik bu arada söylemeyi unuttum atushi cidden zengin
Sessiz bir yolculuktan sonra bir ormana gelmiştik başta korktum ve
"n-nerdeyiz biz atushi?"
"hahaha hemen korkma seni öldürmeyeceğim dediğim yere daha var buradan sonra yürüyeceğiz tamam mı?"
Böylece yolculuğumuz başlamış oldu.
Not: orman çok uzakta değil zaten yaşadıkları yer dağlık bir bölge keyifli okumalar<3
YOU ARE READING
seninle birlikte
Randomkokichi adındaki bir çocuk ve onun arkadaşı olan atushi'nin hikayesini anlatıyor
