Bölüm 8

41 3 0
                                    

Odama biraz şarkı dinliyecektim ama çıkamadım ve galiba put gibi burada kalmıştım çünkü tekerlekli sandalye kullanmayı bilmiyordum.biraz sağ biraz so-

"ahhh,ya ALLAH'IM bu kadar sakar olmak için ne yaptım."

ellerimden destek alıp kendimi düzeltim ve koltuğa yaslandım nefes nefese kaldım biraz soluklansam en iyisi 

Bazen çok düşünüyorum buraya nasıl geldim ailem buna nasıl izin verdi , nasıl burada kaldım daha 6 ay oldu ama alıştım galiba ama bana anlatmaları gereken şeyler var bence ama zorlamıycam.

kapı açılma sesi geldi ve içeri Barlas geçti beni gördü kafasını çevirdi ama aynı hızda ban yine döndü.

"LAN KIZIM NASIL DÜŞTÜN"

"Beni bırakıp giderseniz böyle olur işte NE BAKIYON KALDIR BENİ."

Beni kucaklayıp sandelyeme koydu ve 

"Bişey istermisin,getirebilerim."

"Aslında bahçeye çıksam çok iyi olucak."

"Kızım bune ağırlık , kahvaltıda inekmi yedin?"

"Sus be ben küçükcük bişeyim sen güçsüzsün cık cık cık"

"ammman şaka yaptık be Rüya"

"iyi işte bende şaka yaptım."

"Barlas ayağımın altındaki şey bi kertenkelemi LAN yağğ al şunu"

"Bende korkarım hadi seni içeri taşıyalım."

Galiba benden daha fazla korkuyordu.

Barlas beni ışın hızıyla içeri geçirdi.

"Barlas sana bişey demem gerekiyo."

"Buyur bacımsu dinliyorum."

"Sanki benden bişey gizliyorsunuz bu eve geldiğimden beri hiç biriniz bi kere doğru dürüst yanımda oturmadınız Yankı desen eve gelmiyo sen yarım yamak helin de aynı şekilde mutludan bahsetmiyorum bile ."

"Bunu sana açıklayamam bunu Yankıdan başkası diyemez."

"NE YANİ SADECE YANKI MI EVİN BİREYİ SİZ DEĞİLMİSİNİZ !"

"Bana bağırma sana açıkladım sana ben söyliyemem anlıyomusun."

Deyip kapı çekip gitti ne yani ben enayimiyim burda herkez ayrı dünyalarda.


evettt yani bölüm yayımlacam hepsini walla

<3

sadece kişileri tanıtcağım bu gün son olarak

AFİYYET OLSUN EFENİM

Ev Arkadaşlarım|Yarı TexingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin