Kuralsız

●Bölüm 3

Gözlerimi araladığımda kendimi yine bir hastane odasında bulmuştum uyandığımı farkeden odadaki hemşire sanırsam doktora haber vermek için çıkmış olacakki çok geçmeden doktor elindeki dosyayla gelmişti artık çukurdan hastaneye hastaneden de çukura mekik dokuduğum için doktoru ve yanındaki hemşireyi tanıyorum

"Nasılsın Alev"

"İyi diyelim Doktor siz nasılsınız sağlığını sıhatiniz nasıl"

"Ben iyiyimde sonuçlara baktığımda hiç iç açıcı değil"

"Her geldiğimde bunu söylemekten vazgeçmiyeciksin değilmi"

"Sen kendini zehirlemeye devam ettiğin için evet  herkerisinde bu cümleyi duyacaksın bu cümleyi değiştirmemi sağlamakta tamamen senin ellerinde"

"Yani ben sigara içmeyi bırakırsam bu siktiğim siroz hastalığını yenebilicem öyle mi "

"Hemen yenmesende en azından eskisinden daha iyi olacaksın "

" 3 yaşında bir oğlun vardı değilmi ? "

" Evet "

" Sen oğlundan vazgeçebilirmisin "

"Hayır "

"İşte senin zehir dediğin şeyden de ben vazgeçemem onun için artık şunu tekrarlatma bana "

"Yani sen bilirsin ama karaciğerlerin geçenkinde kötü ve resmen senin bu yaptığın şey intihar gibi birşey "

" Birgün hepimiz yeraltında olacağız neden erken ölmeyeyimki "

" Bazen senin kaçık olduğunu düşünüyorum resmen ölüme kendi ayaklarınla gidiyorsun "

Yüzüme alaycı bir yüz ifadesi taktım

" O zaman yanılmıyorsun doktor :)"

"Her neyse yine sinir krizi geçirmişsin dur tahmin edeyim psikoliji haplarınıda içmiyorsun "

" Doktor hergece alkol alan birine söylemek e kadar mantıklı tabiki içmiyorum hatta en son bittiğinde birdaha gidip o ilaçtan almadım bile sonuçta günün yarısında uyumak istemiyor nede olsa öleceğim en azından birşeyler yaşayıp öleyim değil mi :) "

O sırada kapı tıklatıldı dokturun gel komutuyla içeriye  Yamaç abi  geldi 

" Gelebilirmiyim Doktor bey "

"Tabi Yamaç bey buyrun "

Yamaç abi içeriye girdiğinde bana bakarak gülümsedi ve doktora baktı 

"Durmu nasıl ? "

Doktor önce soran gözleriyle bana baktı ve ben söylememesini belirtir gibi baktım ama sanırım bu bakışlarımı Yamaç abide farketmişti 

"Sadece kriz geçirmiş endişelencek  birşey yok "

"Peki neden kriz geçirdi "

" Alev hanım zaten bir süre bizim hastamızdı psikoloğumuzla seansları oluyordu alması gereken ilaçları vardı ve sanırım Alev haplarını düzenli kullanmadığı için kendini kontrol edememiş ve kriz geçirmiş"

"Anladım"

"Ne zaman çıkarım doktor çünkü gitmem gereken bir yer var"

" Serumun bitince çıkış yapabilirsin son olorak konuştuklarımı ciddiye al lütfen"

 "Tamam alrım alırım sen hiç merak etme "

ama almayacaktım ve bunu oda biliyordu ve sadece boşuna laf ebeliği yapıyordu odandan çıktıktan sonra Yamaç abi yanımdaki koltuğa geçti bana soran gözlerle baktı ve

"Neden bize hiç birşey anlatmadın abicim söyleseydin sorardık hesabını"

" Abi acınız tazeydi Kahraman abiyi yeni kaybetmiştiniz birde gelip acınızın üstüne kendi dertlerimimi anlatsaydım hem bunu bana yapan benim öz amcam nasıl gelip öz amcam bana bunu yaptı diyebilirdim "

"Eh be kızım keşke anlatsaydın"

"Abi anlatmayı denedim ama hep sustum şuan terk korkum bana bunu yapan kendi kızınada yapar gizem güvende mi değilmi gizem olmasa toparlanamazdım o ailesinin aksine bana destek oldu o bana bunun yapanın kendi babası olmasına rağmen hep benden yana oldu intihar girişimlerimi o hep durdurdu en zoruma gidende babanemler bile bana inanmadılar evlatlıktan red ettiler amcamı benim baştan çıkardığımı söylediler bunları yaşadığımda  ben 17 yaşında ailesini yeni kaybetmiş bir çocuktum çocuk  ben acılarımla olgunlaşan duygusuz ruhsuz bir insan dönüştüm onlar yüzünden benim gençliğimi çaldılar Yamaç abi"

Bir yandan ağlıyor bir yandan derdimi anlatıyordum sonra Yamaç abim destek olmak amaçlı sarıldı bir süre sonra telefonu çalmaya başladı sonra konuşmak için dışarı çıktı Serumun bitmesine daha vardı yamaç abimin işi çıkmış olacakki odaya geri döndü 

"Alev abicim benim bir işim çıktı Salimler kapıda işin bitince eve git dinlen "

"Sonrada akşam davet için hazırlanıyım"

"Evet damla ablanlar elbiseyi falan ayarladılar hazırlanırsın sonra Akın gelip seni alacak "

"Tamam Yamaç abi"

Yamaç abi dışarıya çıktıktan sonra gözlerim serumu buldu sanırım yarım saat kadar bu odada kalacaktım.

/Yamaç/

Akınların aradığına göre Sedat itinin yerini bulmuşlardı tam hastanenin çıkışına doğru ilerliyordum ki birinin seslenmesiyle o tarafa döndüm 

"Yamaç Bey 5 dakikanız var mı acaba"

Bu Alev'in doktoruydu sanırım önemli birşey vardı

"Tabi buyrun yksa Aleve birşey mi oldu yoksa "

"Buyrun odamda konuşalım lütfen "

"Tabiki"

Odasına geçtiğimizde uzatmadan lafa girdi

"Bakın yamaç bey Alev çok inat ediyor ama Alev'in çok kritik ve günden güne durumu kötüleşiyor karaciğerleri tükenmek üzere çok az zamanı kalmadı ve kaç kere söylememe rağmen tedavi olmayı redediyor "

"NE ALEV ÖLÜYOR MU ?"