Leyla şok olmuştu. Yanına gidip elini tuttum. Gözleri faltaşı gibi açılmıştı. Elini tuttum hemen bana baktı ve "Bunların hepsi rüya şuan uyuyorum ben ! " dedi. Aklını kaçırmış olmasından korkuyordum. Aslında bu normal olmalıydı ailesini kaybeden veya kaybettiğini sanan vb şeyler insanı gerçekten üzer ve bunalıma girersin ve bu oldukça normal olmalıydı. Leyla elimi çok fazla sıkmaya başlamıştı. Bir kız bu kadar güçlü olamamalı olamaz! Elini kaldırıp başını eydi ağzı açıktı galiba enerjisi bitmişti çok yavaş haraket ediyordu. O sırada ani bir haraketle kolumu iyice kendisine çekti o sırada hırıltılar başlamıştı. Olağanüstü bir reflexle elimi çektim,bende şaşırmıştım. Sanırım korktuğum başıma gelmişti. Leylada dönüşüyordu hemde ayakta hiçbir sıyrığı yada kesiği yoktu! En azından ben öyle sanıyormuşum. Tam ensesinde tırnaklar kalmıştı. Sanırım bunlar Leylanın katili olan zombinin tırnaklarıydı. Bu kadar ufak birşey bile dönüşmeye yeterli oluyor muydu yani ?! Hayır bunun olmasını istemiyordum! Onu zombi halinde göremezdim ne yapmalıydım! 1 - 2 adım geriye çekildim. Çatıdaydık kaçabiliceğim bir yer yoktu. Yavaşça ona seslendim fakat hırıltılar geliyordu aniden üzerime atladı. Kalbim küt küt atıyordu. Sevdiğim hayır aşık olduğum kızı kaybetmiştim. Artık geri dönüş yoktu herşeyimi kaybetmiştim. Gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı. Hâlâ üstümdeydi ve silahlarımız uzanamıyacağım kadar uzağımdaydı. Yüzüne yumruk atıp onu üzerimden ittim yere düştü. Kalkıp silahımı aldım. Üzerime koşmaya başlamıştı artık onun veya benim için sondu. Ellerim çok fazla titrediği için hata yapabilirdim. Hiçbirşey düşünmeden bıçaklı sopayi ağzının içinden soktum ve ense kökünden dışarıya çıktı. Olduğum yerde yere yığıldım. Sopanın ucundaki bıçağı çıkardım ve iyice temizledim. Artık herşey bitmişti. Dünyanın sonu buydu demek. Temizledikten sonra zombi kanıyla zombiye dönüşmemek için birde suyla yıkadım. Onlardan birine dönüşmeyi hiç istemiyordum. Bıçağı kaldırdım ve son kez etrafıma bakındım o sırada gördüğüm şeyde beni çok şaşırttı. Çatının kenarında bir tabanca duruyordu. Gidip hemen aldım. İçine baktım 1 mermisi vardı. Bu beni bitirmek için yeterliydi. Çatının kenarında ayağa kalktım böylece kendimi vurduğumda düşebilcektim. Silahı başıma dayadım ve içimden Allahtan özür diliyordum. Tetiği çekiceğim anda gökyüzünden ses gelmeye başladı.
