difficulties // hyunlix

neden bana bu kadar iyi geliyorsun?

 keshi - less of you

..

"felix arkasına baktığında belindeki elin sahibinin hyunjin olduğunu anlamıştı onu görmesiyle rahatladı bir nevi ona doğru gelen min gyu, min joon ve diğer çocukları görünce bir adım geri atmak istedi ama hyunjin in belindeki eli buna engel olmuştu"

"min gyu ve min joon felix in önünde diz çöktü diğer çocuklarda öyle yapmıştı ayaklarına kapandılar adeta kafalarını yere koydular hepsinin yüzü yara ve dikişlerle doluydu yanında sırıtan hyunjin e baktı birde yoksa, yoksa bunu o mu yaptı? diye geçirdi aklından ama ihtimali bile yoktu neler yaşadığını ve bu çocukları bilmiyordu tesadüftür diye düşündü. min gyu nun sesini duyunca titredi minik vücudu ona her gün küfürler yağdıran bu çocuğun sesi şuan ondan af mı diliyordu cidden.."

-"felix çok üzgünüm cidden sana çok kötü davrandım biliyorum beni affetmezsin yaptıklarım affedilecek gibi değildi sana bir çok iftira attım sana zarar verdim hep çok üzgünüm felix "

-"bende üzgünüm sana yaptıklarım çok aşağlık çaydı senin nasıl hissedeceğini hiç umursamadan sana vurdum dalaştım özür dilerim"

+"özür dileriz felix!"

"hepsi birden bağırarak özür dilemiş ve felix in ayağına kapanmıştı felix in eli titriyordu"

-"h-hyunjin-"

-"anladım güzelim hadi gidelim"

"ne kadar özür dilemiş olsalar da felix in yaşadıkları aklına geliyordu ve o an orada durmak istemedi"

-"bir daha onun karşısına çıkmayacaksınız!"

"hyunjin son sözünü de söyleyip felix in belinde olan eliyle onu okulun kapısına doğru çekti felix yere bakıyordu ve gözleri dolmuştu hyunjin minik çenesini kavradı"

-"iyi misin güzelim kötü bir şey mi hatırladın? "

-"s-sadece ağlamak istiyorum yaptıkları onca ş-şeyden sonra onları görmek istemiyorum.."

"felix kollarını hyunjin in beline sardı dişlerini sıkarak ağlıyordu bağırmamak için çığlık atmamak için felix için çok zor zamanlardı ve bir daha hatırlamak istemiyordu bazen geceleri o anlar aklına geldiğinde dahi nefes almakta zorluk çekiyor ve geriliyordu bu an onun için çok zordu onlarla karşılaşmak ve onları görmek onun için hiç kolay değildi.."

-"üzgünüm miniğim.. seni nasıl rahatlatabilirim?"

-"s-sadece buradan gitmek i-istiyorum.."

"huynjin felix in saçlarını okşayıp kucağına aldı felix ise bacaklarını beline sarıp boynuna sarılıp ağlıyordu"

-"a-ağırım i-indir"

-"değilsin. hadi birazcık buradan uzaklaşalım"

"hyunjin kucağındaki miniğiyle biraz boş sokaklarda yürüdükten sonra büyük bir parka girdi burada çok fazla insan olmazdı özelikle sabahın bu saatinde kimse olmazdı çimlere oturdu kucağındaki ağlamaktan kızarık gözlü çocukla felix kafasını kaldırdı hyunjin in omzundan ve etrafına baktı yem yeşil ağaçlar ve ileride minik bir park vardı"

-"biraz hava alalım dedim açık hava insanı rahatlatır"

-"teşekkürler"

-"ne için?"

-"beni buraya getirdiğin için o an derse girebileceğimi sanmıyordum"

-"bunun için teşekkür etme felix"

"feix omuz silkip hyunjin in beline sarıldı ve yüzünü göğsüne yasladı bir yandan da ağaçların arasından süzülen güneşi izliyordu bu sırada hyunjin in eli boş durmamıştı en çok sevdiği o saçlarını okşadı miniğinin"