3.Bölüm

223 6 0
                                    

Perdenin ardından odama vuran güneş ışığışı sağolsun zor da olsa gözlerimi açtım.Aklımdan perdeyi kapatıp tekrar uyumak geçiyordu fakat bunu yapmadan önce saate bakmam gerekiyordu.OMG.Saat dokuz olmuştu(ki bu bana göre çok geç).Hemen kalktım.Elimi ve yüzümü yıkadıktan sonra koşarak aşağıya indim.Indim inmesine de evde kimse yoktu.Tabii ki korkmadım sonuçta 17 yaşındayım.Mutfağa gittiğimde annemin hazırladığı o müthiş kahvaltıyla karşılaştım.Çok güzel görünüyordu.Tam çatallımı alıp başlıycakken dikkatimi kenarda duran kağıt çekti.Evet annem ve babam bana not yazmıştı.
"Aleyna ben annem.Babam ve ben senin ve kardeşinin kaydını yaptırmak için yeni okulunuza gidiyoruz.Kardeşin odasında uyuyordu.Biz hemen döneriz ona iyi bak."
Sanki ben caniyim de siz gidince hemen kardeşimi öldürücem.Töbe töbe.Her neyse bakalım Cem odasında mı diyerek yukarıya çıktım.Kapıyı sessizce açtım ve kafamı Cem'in yatağına doğru çevirdim.Ayyyyy benim tatlı kardeşim ne güzel de uyuyor derken klasik aile geleneğimiz olan horlama hareketini yapınca o tatlı kardeş iğrenç kardeş oldu.Tam odadan çıkıyordum ki Cem arkamdan:

-Sen mi geldin uyuz?
-Uyuz sensin.

Madem ben uyuzum o zaman uyuzluk yapma zamanı diyerek Cem'i gıdıklamaya başladım.Onun çığlıklarından annemin ve babamın geldiğini farketmedim.Annem hızla kapıyı açıp:

-Ne oluyor burda?
-Anne yardım et ablam beni gıdıklıyor
-Ama ablacım bunu sen istedin
-Aleyna çabuk git odanı topla
-Annecim iyi de benim odam toplu zaten
-Git kahvaltını yap o zaman
-Sonra yaparım ben onu
-Aleynaaa...Git diyorum benim salak kızım GİT!!
-Tamam anne ya gidiyorum

Varya kesin Cemle konuşacak da ne konuşacak acaba?Her neyse açım ben aşağıya inip yemek yemem lazım.Hızla aşağıya indim.Babam orda öyle bekliyordu.

-Aleyna noluyor yukarıda?
-Hiç babacım
-Bu akşam erken yat, sabah için alarmını kur yarın okula başlıycaksın.
-Tamam babacım sen hiç merak etme.

Yaaaa ufff ne güzeldi okulsuz hayat.Her neyse Aleyna senin enerjiye ihtiyacın var.Hemen kendimi mutfağa attım.Yemeklere ağız burun daldım.Tabaktakilerin bittiğini farkettiğimde ellerim yemek içindeydi.Ağzımı hiç anlatmıyım.Kendimi kimse görmeden tuvalete atmayı becerdim.Elimi ve yüzümü yıkadıktan sonra sessizce odama çıktım,defterimi ve kalemkutumu alıp sessizce evden çıkıp limon ağacına doğru yola çıktım.Yoldayken Defne aradı:

-Efendim
-Aleyna üç gün sonra sizin oraya taşınıyoruz
-Ohaaa...Kızım ne kadar hızlısınız
-Annemle babamdan bu taşınma işini biraz daha hızlandırmalarını istedim onlar da bu isteğimi kabul ettiler
-Yaaa kızım ben annemle babamdan kıyafet istediğimde bile bana almıyorlar.Gerçi sen tek kardeşsin,annenle babanın gözbebeğisin sana almakta haklılar oysaki benim bi de kardeşim var o yüzden bana hiçbişey almıyorlar kısacası çok ballısın
-Yanılıyosun.Aaaa bu arada Cem nasıl?
-Her zamanki gibi uyuz işte
-Neyse Aleyna seni çok öpüyorum hadi by
-Ben de seni öptüm by

Tam bu konuşma bittikten sonra limon ağacına varmıştım.Kimse yoktu.Oturdum,defterimi açtım ve çizmeye başladım.O kadar dalmışım ki çizmeye yanımdaki meteoru(Kerem'i) farkedemedim.Bi an kafamı çevirdim ve onu karşımda gördüm o an onunla konuşmak istedim ve konuşmayı şöyle başlattım:

-Selam
-Selam
-Naber?
-İyidir işte senden
-İyi......
-Çok güzel çiziyorsun
-Yaaa...Herkes öyle söylüyor ama bence gayet normal
-Haaaa...bu arada sen o kağıda ne yapıyorsun?
-Ben senin gibi resim çizmiyorum ama hikaye ve şiir yazmayı seviyorum.Hem burası da bana ilham veriyor
-Aynen ben de çok seviyorum burayı.Çok huzurlu bir yer, derken telefonum çalmaz mı:

-Efendim
-Aleyna sen nerdesin?Yemeğe oturduk seni bekliyoruz
-Resim çizmek için dışarıya çıkmıştım
-Tamam da çabuk gel baban seni sorup duruyor
-Tamam annecim hemen geliyorum.

Arkamı döndüm ve dönmez olaydım yerde yarın görüşürüz yazan bir not buldum.Notumu da alıp evin yolunu tuttum.Eve geldiğimde bizimkiler yemeklerini yemiş babam televizyon izliyor,annem bulaşık yıkıyor Cem ise ders çalışıyordu.Onlar hayatlarına devam etsinler ben de kimseden azar yemeden bu geceyi atlatayım diye sessizce odama çıkayım dedim ama ne yazık ki anneme yakalandım.Başladı mı ahiret soruları,başladı.Hiç durmadan ard arda tam 19 soru sordu.Hepsine kısa cevaplar verek odama çıktım.En büyük hobim olan resim çizmeye devam ettim bi süre sonra esnediğimi fark edip uyumaya karar verdim eee ne de olsa uyku candır.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 19, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Limon AğacıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin