Gözlerini bir an için gözlerimden ayırmadan konuşmaya devam etti, "Ha birde, bana aşık falan olamazsın, değil mi?" cümlesini bitirdiğinde onun muzip gülüşü kulaklarımı doldurmuştu. Sesli bir şekilde yutkunup toparlanmaya çalıştım,
"Olmam."
Bana bu şekilde derinden bakarken, bir anlığına karşımdaki mavi gözlerin, dediklerinin aksini arzuladığını düşündüm.
"Güzel, narinliğinden kalbinin kırılmasını istemem," dedi kaşlarını belli belirsiz bir biçimde çatarak. Kalbimin kırılacağını şu anlık için derinliklerimde hissediyordum, ancak bu başımı onu onaylatıcı şekilde sallamaktan beni alıkoymadı. Kalbimin kırılması ya da kırılmaması pek önemli değildi,
ona ihtiyacım vardı.
Çok geçmeden tekrar keskin sesini işittim, "Sana her şeyi öğreteceğim, nasıl davranman gerektiğini, nasıl konuşman gerektiğini ve diğer önemli detayları. Ama biliyorsun," duraksayıp kaşlarıyla omzumun üstünden, arkamdaki erkeği işaret etti. Kısa bir süre omzumun üstünden arkama bakıp, bakışlarımı işaret ettiği erkeğe odaklattım, "onu istiyorum Styles." omzumda onun parmaklarını hissedince başımı yavaşça ona doğru çevirip, gözlerimi tekrar gözlerine odaklatarak kısık tuttuğum ses tonumla mırıldandım, "anlaştık," parmaklarının omzuma olan teması kesilince kaşlarımı indirdim, "anlaştık, Louis."
