ကောင်းကင်ထက်ကနေမင်းအသုရာတောက်ပဝင်းလဲ နွေးထွေးမှုကိုအစပျိုးလို့နေ့သစ်တစ်ခုကိုသူဖန်ဆင်းလို့ ရက်တစ်ရက်နဲ့အစကိုနွေးထွေးမှုနဲ့စတင်ပေးတယ်
(မိုးလင်းတာကိုတိုင်ပတ်ခိခိ🤣)
ကမ္ဘာမြေကြီးရဲ့အေးချမ်းလှသောအိမ်လေးတစ်အိမ်လေးထဲ ချစ်စရာကောင်းသောလုလင်ပျိုလေးတစ်ယောက် ဖြုဖွေးကြောရှင့် ဂွမ်းလုံသဖွယ်ကုတင်ထက်၌အိပ်လို့ပျော်နေခဲ့တယ်
J:အ့ ကျွတ်ကျွတ်ခေါင်းတွေကိုက်တာ ဟင်းငါဘယ်ရောက်နေတုန်း
Jတစ်ယောက် သူတခါမှမရောက်ဘူးသောအိပ်ခန်းအဖြူရောင်လေးထဲကိုရောက်နေတာပေါ့ jလန့်ကာထထိုင်လိုက်ပီအခန်းပတ်ပတ်လည်ကိုကြည့်လိုက်တော့ အခန်းရဲ့ပြင်ဆင်ထားပုံလေးကသေသပ်လှပီ နေချင်စဖွယ်ကောင်းလှတယ် jတစ်ယောက်ပြုံးလိုက်မိတယ် အဲ့အပြုံးကကြာကြာမခံလိုက်ဘူး အသံတခုကြောင့်ပျက်သွားလေးရဲ့
B:နိုးလာပီလား မင်း နိုးရင်ထတော့ပီးရင်မနက်စာလာစား
J:jeon
B: နို့ရင်ဆင်းလာတော့
လို့ပြောပီjkလှည့်ထွက်လိုက်တော့jတစ်ယောက်ကုတင်ပေါ်ကနေပြေးဆင်းကာjkရဲ့ကျောနောက်ကိုပြေးဖက်လိုက်ပီပြောလိုက်တာက
J:jeon ဟုပါတယ်နော် ငါ့အိပ်မက်မက်နေတာတော့မဟုဘူးမလားမင်းjeonဟုပါတယ်နော် မင်းကိုငါလွမ်းနေတာမင်းကောငါ့ကို
Jတစ်ယောက်မျက်ရည်များဝဲကာချစ်ရသူခါးကိုတင်းကြပ်စွာဖက်ထားတယ် jရဲ့စကားများကြောင့်jkတစ်ချက်ပြူံးလိုက်မိတယ် ပီးတော့ရုပ်ကိုပြန်တည်လိုက်ပီ သူ့ခါးပေါ်ကလက်များကိုဖြုတ်ချကာပြောလိုက်တာက
Jk: အကိုလေး မနက်စာစားဖို့ပြင်ဆင်ပီးပီးပီးရင် အကိုလေးအိမ်ကိုလိုက်ပို့ပေးပါမယ်
J:jeon မင်းငါကို အရင်လိုဘဲခေါ်ပါလား ဟင်
Jk:တောင်းပန်ပါတယ်အကိုလေး ပီးရင် အကိုကြီးလာခေါ်မယ်တဲ့ အခူပြင်ဆင်ထားပါအကိုလေး
J;အားညီး မင်းငါကိုအရင်လိုဘဲပြန်ခေါ်လို့
Jk:မခေါ်ပြစေနဲ့အကိုလေး
