Y/n: Σειρά σου να κάνεις κάτι.
Είπα κουρασμένη πίνοντας λίγο από τον καφέ μου.
Yg: Μα κάνω κάτι? Τι εννοείς!
Y/n: Εγώ έκανα την έρευνα χθες. Σειρά σου.
Yg: Θες να ξέρεις ποιος έφερε την μαγική μπλε πληροφορία?Και με αυτό εννοούσε το μπλε αρχιτεκτονικό χαρτί που είχε σχεδιασμένο την δομή του Καζίνου.
Yg: Εγώ.
Είπε περήφανος και σήκωσα το φρύδι μου.
Yg: Το ζήτησα από την αδελφή μου για την έρευνα μας.
Y/n: Την αδελφή σου?
Yg: Χμμμμ. Είναι αρχιτέκτονας.Έσμιξα τα φρύδια μου και έγειρα το κεφάλι μου.
Y/n: Πόσο χρονών είναι?
Yg: Ποια από τις δύο?
Y/n: Έχεις δύο??
Yg: Χμ.
Y/n: Η αρχιτέκτονας τότε..
Yg: Και οι δύο είναι.
Y/n: ....Δεν μου κάνει πλάκα έτσι?
Yg: Η μια 23 και η άλλη 25.
Η ειρωνία.
Έχω και εγώ δύο κολλητές αρχιτέκτονες ηλικιών 23 και 25.
Ανοιγοκλεισα τα μάτια μου και χαμογέλασα ηλίθια.
Και οι δύο Min στο επίθετο επίσης.
Αδελφές προφανώς.
Γέλασα στον εαυτό μου και ο Yoongi με κοιτούσε κριπαρισμένος.
Y/n: Θυμήθηκα κάτι μην με κοιτάς έτσι-
Μου λείπουν και οι δύο. Πιάστηκα με την καινούρια υπόθεση και δεν τους έχω μιλήσει για κάτι μέρες.
Υ/n: Ωραία εντάξει. Πήρες το μπλε χαρτί. Και τώρα τι?
Yg: Μαζί σκεφτόμαστε εδώ.Του έδωσα τα χαρτιά που πήρα χθες από τον Taehyung και τα διάβασε με προσοχή.
Yg: Τραγικό.
Είπε και αναστενάξαμε και οι δύο.
Y/n: Ξέρεις τι σκέφτομαι.. Θα το θεωρούσα υπερβολή εάν τα μάτια μου δεν είχαν δει τόσα μέχρι τώρα.
Yg: Ακούω.Μου έκανε σήμα να συνεχίσω και δίστασα.
Συμμάζεψα τις σκέψεις μου.
Y/n: Μπορεί... Να είναι παγίδα.
Yg: Το πάρτυ στο καζίνο?
Y/n: Ναι. Εάν ήταν απλή εκδήλωση δεν θα το θεωρούσα κάτι.. αλλά όλα δωρεάν?... Θέλουν να μαζέψουν κόσμο.
Yg: Μπορεί να θέλουν να κάνουν διαφήμιση..Κοίταξε την οθόνη του υπολογιστή.
Yg: αλλά είναι από τα μεγαλύτερα καζίνα στην Seoul.
Y/n: Απορώ πως δεν είχαμε βάλει τα μάτια μας επάνω του τόσα χρόνια...
YOU ARE READING
𝑪𝒐-𝒘𝒐𝒓𝒌𝒆𝒓 // 𝑴𝒀𝑮 [✓]
Fanfiction«Αστυνόμε Lee! Όχι τόσο γρήγορα!» «Ποιον πρέπει να περιμένω?» «Τον συνεργάτη σου» «Tον ποιο?» . • ° «Ωραία. Τότε να σου γνωρίσω και τον συνεργάτη σου.» Είπε και κοίταξε τον άνδρα που βρισκόταν μέσα στο δωμάτιο και θα ορκιζόμουν πως η φωνή του κάτι μ...