yabancı

1.Bölüm TaŞınMA

Annem ile babamı bir kazada kaybedeli daha 2 gün oldu ve onları çok özlüyorum.2 gece boyunca rüyalarıma girdiler.En kötüsü de onların ölmesini benim istemiş olmam.Arkadaşım Ece'de kalmama izin vermedikleri için onlara sizden bıktım,sizden nefret ediyorumve en sonunda da keşke hayatımdan yokolup gitseniz dedim.Keşke demeseydim.Kim bilir belki de ölümlerine ben sebep olmuşumdur.Annem ile babam o gün yani 2 Temmuz Cuma günü akşamüzeri alışverişe gitmişlerdi.Saat çok geç olmasına rağmen hala geri dönmemişlerdi.Birden ev telefonu çaldı.Hemen telefonu açtım.Hastaneden aramışlardı.Hemşire bana şöyle dedi:

-Burası Ülküdere malikanesi mi?

Ben de korkak bir sesle:

-Ee e e evet buyrun dedim.

Hemşire şöyle devam etti:

-Ben İzmir Çamdere Hastanesinden arıyorum siz Çağla Hanım mısınız?

Ben korkarak tekrar :

Buyrun burası Çamdere malikanesi neden aramıştınız dedim.

Hemşirenin söyleyeceği şey hayatımı değiştirecekti ama yine de duymalıydım.

Hemşire:

Çağla Hanım anneniz ve babanızı polisler evinizin yakınındaki gölde buldular.Hastaneye getirdiler ama artık çok geçti,başınız sağolsun dedi ve telefonu kapattı. O anda içim parçalanmıştı böyle olacağını düşünmemiştim.Kendimi suçlayıp duruyordum.7 ay sonra 18 yaşıma girecektim ve tek başıma yaşayabilecektim ama şimdi nerede kalacaktım?Burada kalmak istemiyordum o yüzden halamı aradım ve durumu anlattım.Çok üzüldü ve hemen yanıma geldi.Birlikte onun evine gittik.Halam sakin ve şehirden uzak yerleri sevdiği için ormanın ortasında geniş bir malikanesi vardı.Halamın evinin en yakınındaki tek ev Halamın evine 1 kilometre uzaktaydı.O ev bir kulübeydi ve bir adam yaşıyordu.Zaten ne olduysa o adam yüzünden olmuştu.Halamın evine iyice yerleşmiştim.Artık annem ile babamı daha az düşünüyor kendimi derse veriyordum.Arkadaşım Ece ara sıra bize geliyor beni teselli ediyordu.İyiki vardı,o olmasa ne yapardım ben.Arkadaşım bizim eve gelirken hep sol patikadan gelirdi çünkü daha kısaydı ama bu sefer straksiyon olsun diye sağ patikadan gelmişti.Arkadaşım gelirken Sağ patikada bir kulübe gördüğünü ve oradan sesler geldiğini söyledi.Açıkçası korkmamamıştım.Böyle şeylerden korkmazdım.Arkadaşım o kulübeye bakmakta ısrar ediyordu ama ben istemiyordum.En sonunda birgün gına geldi ve tamam dedim.Gece saat 10 gibi

Yola çıktık ve yaklaşık yarım saat yürüdük...