Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben sana mecburum bilemezsin Adını mıh gibi aklımda tutuyorum Büyüdükçe büyüyor gözlerin Ben sana mecburum bilemezsin İçimi seninle ısıtıyorum...
Güney Kore Seoul Karargâhı
Bugün dışarısı epey bir soğuk.Bu soğuk gelecek karın habercisi mi yoksa morgta kalan cesetlerin soğukluğu mu bilmem.Ellerimi cebime soktum ve sigaramdan bir nefes çektim içime.
Nefesimin beyaz buğu halkalar şeklinde yayılmasını izliyorum.Kısa aralıklarla havayı içime çekiyor soğuk havanın tadını çıkarıyordum.
Rüzgar kollarımdaki tüylerin havaya kalkmasını sağlıyordu.Soğuk parmaklarımın ucunu ısırıyor saçlarım havanın etkisiyle uçuştuğunda ise bıkkınlıkla geri düzeltiyorum.
Durduğum arazinin biraz ilerisinde yeni yetme askerlerin ellerinde bezlerle tankı temizlemesini izliyordum.
Homurtularını buradan duyabiliyor olmam bir nebze bile olsa gülümsetti beni.Dişlerimi göstermeden sadece ufak bir tebessüm...
Sahi ne zaman içim gide gide kahkahalarla gülmüştüm ki ben?
Arkamda adım sesleri duyduğumda omzumu dikleştirip sanki geldiğini duymamış gibi yerimde saydım.
Komutanımın yüzü görüş alanıma girdiğimde bıkkınlıkla nefes verip selam vermek üzere karşısına dikeldim ve biz askerlerin yaptığı klasik hareketi yaptım.
"Seni odama çağırıyorum,sabahtan beri bekliyorum ve erler senin burada sigara içtiğini söylüyor."
Elimdeki sigarayı yere atarak oldukça ağır olan botlarımla ileri geri sürterek ezdim.
Kızgın bakışlarını üzerimde hissetsem de karşısından çekip gitmemek için kendimi bir hayli zorluyordum.
Cebimdeki ezilmiş büzülmüş olan paketimden bir sigara çıkarıp ona tuttum. "Sigara?"
Ses vermediğinde tebessüm etmekten geri duramadım.Bu sefer tek dizimi kırıp yere çömeldim ve bu şekilde uzatmayı denedim.
"Sigara?"
Gamzelerini benden sakınmayarak güldüğünde gözleriyle etrafı taradı ve beni kaldırmak için elini uzattı.
"Ortalık yerde böyle yapma.İmajımı bozuyorsun."
Elini tuttuğumda sanki çok ağırmışım gibi zorlanarak kaldırdığında omzuna yumruk atarak söylendim.
"Ben gururumu ayaklar altında alıp senin önünde eğiliyorum senin yaptığına bak."
Kolunu bana doğru uzattığında hiç düşünmeden ben de koluna girdim ve ayaklarımız bizi nereye götürürse yürümeye başladık.
"Bana emir verdiğinde kendimi gülmemek için çok zor tutuyorum.Düşünsene komutanımsın ama aynı zamanda benim abim gibisin."
