hyunjin'den:
sabah uyandigim sekilde masamin uzerinde bir defter buldum.
hyunjin: bu defterde neyin nesi sanirim felixin defteri, okusam birsey olmaz bence.
defteri okuduktan sonra sok gecirdim ve kalkip evde felixi aramaya basladim ama bulamamistim ve o an evin ortasında yere cokup aglamaya baslamistim
hyunjin: neden? neden bunu bana yaptin felix neden?
bir anda telefonum calmaya basladi arayan chan hyung oldugunu gordugunde hemen aramaya cevap verdim
chan: alo hyunjin
hyunjin: merhaba hyung
chan: hyunjin sesine ne oldu boyle! agladin mi sen?
hyunjin: hyung yanima gelebilir misin? geldiginde anlatirim sana herseyi.
chan:hemen geliyorum bekle beni!
bir kac dakika sonra chan hyung gelmisti ona herseyi anlattiktan sonra konusmaya basladi
chan: yani felix senin ondan hoslandigini bilmiyordu ve sen so-min ile cikarak felixi sevdigin gercegini kapatmaya calisiyordun ve bugun uyanip bu defteri gördün ve felixin etrafta olmadigini soyluyorsun
hyunjin: iste tam'da oyle hyung
chan: ah hyunjin yaptigin hataya bakar misin bi?
hyunjin: biliyorum biliyorum cok buyuk bir hata yaptim ama felix benden hoslanmadigini saniyordum bu yüzden ondan hoslandigim fikrini aklimdan cikarmaya calisiyordum
chan: ah hyunjin malsin cidden sen suan 2 kisinin duygulariyla oynadin
hyunjin: farkindayim hyung...
chan: hyunjin felixi unutmalisin hemde acilen
hyunjin: unutamam ben hyung unutamam benim icin imkansiz bir sey bu
chan: biliyorum hyunjin zor ama yapmalisin ondan vazgecmelisin
hyunjin: calisicagim..
bir kac saat chan hyung ile sohbet ettikten sonra chan hyung evine gitmisti.
hyunjin: sanirim kafa dagitmak icin disariya cikmak ve temiz hava almak en iyisi
diyip giyindim ve disariya ciktim bir parka gidip orda ki banklarin birinde oturup telefondan felix ile olan fitigraflarimiza bakmaya basladim ve yine aglamaya baslamistim hickira hickira agliyordum
