និស្ស័យបេះដូង

និស្ស័យបេះដូងមែន?

និស្ស័យស្នេហ៍ ភាគ១

     
        ពន្លឺព្រះអាទិត្យដ៏សែនចែងចាំងបានដាស់មនុស្សម្នាធ្វេីការតាមមុខរបរពួកគេ។
         "កូនហា៎ ក-......ន៎ែថ្ងៃចាំងជាងរលាកស្បែកម្តាយហេីយអ្នកម្នាងកូនអត់ទាន់ក្រោកទៀតហ៎េ?"និយាយដោយសំឡេងរាបស្មេីដេីម្បីដាស់កូន។
          "អា៎ស ម៉ាក់កុំទាន់ដាស់កូនអី កូនមិនទាន់អស់ងងុយទេ"និយាយដោយបិទភ្នែកនិងយកភួយមកបាំងមុខថែម។
         "ក្រោក ក៏មិនក្រោក? នែងឯងថ្ងៃនិងទៅរៀនទៅហា៎។
    ឌឹប!!!!ក្រោកអោយលឿន ១.... ២.... ៣......."
         "ក-កូនក្រោកហេីយ ម៉ាក់ចាំបាច់វៃហ៎"ធ្វេីមុខស្អុយដាក់អ្នកដែលជាម្តាយហេីយដេីរចូលបន្ទប់ទឹកបាត់ទៅ។
         "ចំជាមហាកូនមែនព្រឹកឡេីងបេីមិនដាក់មួយដៃមិនក្រោក"និយាយដោយហួសចិត្តនិងកូនខ្លួនឯង។
   >>>>>សាមសិបនាទីក្រោយមក<<<<<
        "ហីយ៉ា រូបអុបប៉ាខ្ញុំស្អាតម៉្លេស"ដោយកូនរូបដារាល្បីដោយមាននាម ស៊ុងហុន និងសរសេីរគេ។និយាយរួចក៏យកកាតាបចុះមកក្រោមដេីម្បីញុាំអាហារពេលព្រឹក។
        "មោះ មកញុាំបាយសិនមកចាំទៅសាលា"ពោលដោយញញឹមស្រស់។
        "ចា៎សម៉ាក់.....ម៉ាក់និយាយអ៊ីចឹងបេីម៉ាក់មិនទៅបារីសតេីអ្នកណាជាអ្នកទៅៗ ទៅម៉ាក់?"សួរដោយបាយនៅក្នុងមាត់មិនទាន់អស់ថែមទាំងសួរសំណួរទៀត។
       "កូនទៅជំនួសម៉ាក់ទៅព្រោះ ២ ៣ ថ្ងៃទៀតកូនឈប់ហេីយត្រូវអត់?ចឹងកូនទៅៗ។
        "ទៅយ៉ាងមិចទៅ?បេីទៅខ្ញុំទៅមិចខ្ញុំយករូបអុបប៉ាទាំងអស់ទៅមិចទៅ?"និយាយក្នុងចិត្តដោយអ្នកម្តាយដឹងថាកូនស្រីកំពុងគិតអ្វីនោះ។
       "បេីរឿងអុ៊បប៉ា អ៊ុបអី និងហា៎ចាំម៉ាក់ទិញកាបូបដាក់អោយមួយទៀតអោយ។"
      "មែនហ៎ម៉ាក់ កូនស្រឡាញ់ម៉ាក់ជាងគេ....ចឹងកូនញុាំអស់ហេីយកូនទៅសាលាហេីយ"
     "ហីយ៉ាកូនកំពូលបោក កំពូលក្បាលខូច"សេីចតិចៗនិងទង្វេីនាងច្រម៉ក់។
    >>>>សាលារៀនសេ៊អូល<<<<
      "អ៎េ មូនីកាឯងមកយូរម៉្លេសគ្នាចាំឡេីងចុកជេីងហេីយន៎ែក"វ៉ាង យូអ៊ីដែលជាមិត្តរបស់នាងតាំងពីតូចបានស្តីបន្ទោសអោយនាងតិចៗព្រោះនាងមកយឺតរហូត។
      "ទៅៗគ្នាសុំទោសតោះចូលសាលា"ពួកគេបានដឹងដៃគ្នាចូលសាលាតែពេលឈានចូលសាលាបានបន្តិច.....
      "មូនីកាមោះខ្ញុំជួយ" "អត់ទេឯងចេញទៅយេីងជួយមូនីកា"។មនុស្សប្រុសគ្រប់គ្នាបានចាំនាងដេីម្បីយកអាសានាងដេីម្បីចង់ក្លាយជាសង្សារនិងនាង។
      "មិនបាច់ មិនបាច់ទេអរគុណតោះយូអ៊ី"ពួកគេក៏រត់ទៅថ្នាក់បាត់។
      "និង ហ៎ស្រីស្អាតប្រចាំសាលា"សេីចតិចៗបែបហួសចិត្ត។
      "និងហេីយគឺនាងឯងចង់យ៉ាងមិចហា៎?"នាងតូចច្រម៉ក់យូអ៊ីបានកៀរនាងតូចទៅក្រោយដេីម្បីតរទល់និងគេម្នាក់ឯង។
      "អស់វិធីហេីយ បេីមានរឿងម៉ាក់ប្រាកដជាជេរខ្ញុំហា៎យមានតែគំនិតមួយទេ"និយាយក្នុងចិត្តនិងល្បិចកលបំផុត។
      "អួយជួយផងបងៗប្រុសជួយខ្ញុំផងគេធ្វេីបាបពួកខ្ញុំ ហិ....ហិ....ហិ។គ្រាន់តែនិយាយមិនទាន់ផុតពីមាត់ផងប្រុសៗដែលនៅសាលាបានពទ្ធជំុវិញនារីក្លាហានដែលហ៊ានរករឿងមូនីកា។
     "អូនមូនីកាទៅមុនទៅទុកអោយបងអ្នកចាត់ការ"និយាយរួចនាងតូចក៏បានដេីរទៅបាត់ទាំងពីរ
 
    >>>>ពីរ បី ថ្ងៃក្រោយមក<<<
     មូនីកាក៏ដល់ថ្ងៃទៅបារីសដែលមានតែមិត្តរបស់គេប៉ុណ្ណោះ។
      "ជូនពរអោយកូនមានសំណាងល្អតាមផ្លូវណា។"
      "ជូនពរអោយឯងសុខសប្បាយតាមផ្លូវណាហេីយមកវិញទិញអីផ្ញេីអ៊ី និងយេីងផង។
        "អឹមយេីងដឹងហេីយ។ជម្រាបលាម៉ាក់។បាយនាយឯង។"នាងតូចក៏បានត្រឹមស្រណោះពេលនាងនៅទីនេះប៉ុណ្ណោះ។
  
         យន្តហោះក៏បានចេញដំណេីររហូតទៅដល់ ២-៨ម៉ោង ក៏បានហោះចុះចតអោយភ្ញៀវចុះទៅគេហដ្ធានរៀងខ្លួន។
      "ហីយ៉ាទីបំផុតមកដល់ហេីយ ថតរូបផ្ញេីម៉ាក់សិន។"ម៉ាក់កូនបានមកដល់ហេីយ"នាងឆាតទៅម៉ាក់នាងដេីម្បីកុំអោយម៉ាកើនាងបារម្ភ។
   "ហៅតាក់សុីសិន ឡាៗ......"គេច្រៀងយ៉ាងសប្បាយចិត្ត។
   "អ៎េ . ..ៗ លោកមកពីណាបានចូលតាក់សុីខ្ញុំនិង?
   "ខ្ញុំសុំចូលសិនបានអត់?ព្រោះខ្ញុំមានការសំខាន់។
    "មិនអីទេៗ បំភ្លេចវាទៅ....។"នាងមិនបានបារម្ភច្រេីនទេព្រោះបុរសម្នាក់នោះក៏ជាជនជាតិដូចនាងដែល។
     >>ប៉ុន្មាននាទីក្រោយមក<<
     "នាងអាចអោយខ្ញុំខ្ចីទូរស័ព្ទសិនបានអត់?"
     "អូ....នេះយកទៅ"
     "នេះនាងជាហ្វេនខ្ញុំដែលហ៎ ហិ..ហិ ។"គេនិយាយក្នុងចិត្តនិងគ្រឺតនាង។
     "អូ...នោះកូនចៅខ្ញុំមកដល់ហេីយអរគុណនាងហេីយ"គេបានអរគុណទៅនាងយ៉ាងអារម្មណ៍រីករាយ។
      "ច-ចា៎សមិនអីទេ។ ...ចឹងខ្ញុំទៅសិនហេីយបាយៗ។
      "អ៎េនាងមិនចង់ឃេីញមុខខ្ញុំទេហេ៎?និយាយដោយដៃកុំដោះម៉ាសនិងមួកចេញ។
    __________________________________.
     អរគុណសម្រាប់ការអានបេីមានកំហុសខុសឆ្គង
     អោយខ្ញុំសុំអភ័យទោស។
     By: ជេសុី💗