និស្ស័យបេះដូង

និស្ស័យកម្មស្នេហ៍ ភាគទី៨

    អស់ជាយូរណាស់មកហេីយពេលវេលានៃនរកក៏បានបេីសារជាថ្មីទោះវាចុះនរករាល់ថ្ងៃទៅហេីយ។វត្តមានហ្វារាដាក៏កេីតឡេីងសារជាថ្មីដោយមានលោកប្រុសសង្ហាស៊ុង យុន កាន់រទេះជនពិការចូលទៅក្នុងវិមានដ៏សែនស្កឹមស្កៃរបស់គេ។
   "អួយអ្នកនាងមិនអីទេអី?"បន្ទាប់ពីមូនីកាបានស្ងាត់និងស្រងាក់ចិត្តនៅពេលឃេីញបែបនេះនៅពេលនាងឈឺគេមិនដែលនៅក្បែរនាងទេនិងមានអ្នកបម្រេី យុន ជុនជួយក្រែនាង។
   "ខ្ញុំមិនអីទេណាកុំបារម្ភអី"នាងញញឹមទាំងទឹកភ្នែករបស់នាងស្ទេីរតែស្រក់មកដល់ទៅហេីយ។
    "នាងរៀបចំអាហារហេីយរឺនៅហ្វារាដាឃ្លានហេីយ"លោកប្រុស ស៊ុង យុនបានស្រែកដោយទឹកមុខគួរអោយខ្លាចចំណែកអ្នកនៅខាងក្រោមវិញភ្នែកក៏មិនធម្មតាដែល។
     "គ-គឺ.....ជ-ជិតហេីយហេីយ"និយាយដោយស្ទាក់ស្ទេីនិងការឆ្លេីយតបដ៏ឃោឃៅបំផុត។
     "អ្នកនាងអាចជូនខ្ញុំទៅក្រៅបានទេ?"និយាយជាជនរងគ្រោះដេីម្បីទទួលបានការអណិតស្រឡាញ់ពីមនុស្សជុំវិញដោយទុកថាមូនីកាជាអ្នកខុស។
    "នាងនៅឈរនៅនិងធ្វេីអីនែងសង្សារខ្ញុំបញ្ចានាងអី?ដេីមហេតុមកពីនាងនេះហេីយបានហ្វារាដាត្រូវជិះរទេះរុញបែបនេះ?"អោយតែគេឃេីញហ្វារាដាអង្គុយលេីរទេះម្តងៗគេទ៊តែងតែជះកំហឹងទៅភរិយារបស់ខ្លួនរហូត។
    "ចា៎ស ខ្ញុំទៅក៏បានដែល"ដោយមិនចង់មានរឿងវែងឆ្ងាយនាងក៏បានអូសរទេះចេញទៅខាងក្រៅបាត់ទៅ។
    "ឯងមេីលទៅគួរអោយអាណិតណាស់អ្នកនាងមូនីកាហា៎សៗ"បានសេីចចំអក់ឡក់ឡេីយទៅអ្នកម្ខាងទៀត។
    "នាងមេីលទៅចូលចិត្តតែពាក់អាវពណ៍ខ្មៅចឹងតា៎បានជីវិតនាងខ្មៅដូចពណ៍ដែលគួរអោយអស់សំណេីចណាស់"។
   "ខ្ញុំពាក់អាវអីជារឿងរបស់ខ្ញុំហេីយខ្ញុំពាក់ពណ៍ខ្មៅនេះដេីម្បីចាំទទួលថ្ងៃបុណ្យសពរបស់នាងនិងហេីយ។"និយាយរៀបស្មេីដោយដាក់ពេក្យសម្តីក៏មិនធម្មតាដែល។
    "នេះនាង...នាងចាំមេីលណា"ដោយក្តីខឹងសម្បារហ្វារាដាក៏បានធ្វេីរឿងមួយដោយក្តីអមាសបំផុត។
__________________________________
To be continued.....
សូមអធ្យាស្រ័យរាល់កំហុសខុសឆ្គង។
អរគុណសម្រាប់ការអាន💜👐