និស្ស័យបេះដូង

មិនមែនបេះដូងអ្នកបញ្ចាទេ ភាគទី៧

   បន្ទាប់ពីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍រួចនាងតូចមិនដែលភាពរីករាយឡេីយមានតែភាពសោកសៅក្នុងខហលួនរហូតឯអ្នកបម្រេីក៏ធ្វេីបាបរឺឯស្វាមីគិតតែនាំស្រីនៅខាងក្រៅមកដេកក្នុងផ្ទះដេីម្បីបញ្ឃឺអ្នកដែលតែងតែប្រឈមមុខនិងភ្នែកឃោឃៅនិងទប់ទឹកភ្នែកនិងបានតែសរសេរក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុទាំងពីនាងនៅតូចម៉្លេស។
     "ថ្ងៃនិងនាងត្រូវតែដាំផ្កាកុលាប១០០០ទង់អោយអស់មិនអស់ទេមិនបាច់ចូលទៅក្នុងផ្ទះទេ។"លោកប្រុស សង្ហារ ស៊ុង យុនបានដាក់សម្ពាធនាងតូចមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃឥតឈប់ឈរ។
     "បុ៉ន្តែវាសុទ្ធតែប្រឡាតេីខ្ញុំអាចយកកន្រ្តៃមកកាត់សិនបានអត់?"
     "បេីយេីងអោយនាងកាត់យេីងប្រេីនាងធ្វេីអីធ្វេីអោយឆាប់ឡេីងទៅមិនបាច់ខំធ្វេីជនរងគ្រោះទេអូនសម្លាញ់។"និយាយរួចក៏ដេីរចូលភូមិគ្រិះដូចគ្មានរឿងអីកេីតឡេីង។
     អស់ជាប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយមកមូនីកាក៏ចាប់ផ្តេីមទន់ខ្សោយទៅ ទន់ទៅដោយកាលពីព្រឹកព្រលឹមគេមិនទាន់ពិសារអីនៅឡេីយទេ។អកាសធាតុក៏ចាប់ផ្តេីមប្រែប្រួលចំណែកឯអ្នកនៅក្បែរនោះក្បែរនោះអស់កម្លាំងខ្លាំងពេកបានដួលសន្លប់បោកនិងឥដ្ធថែមទាំងដៃប្រលាក់សុទ្ធតែឈាមនាងមុតប្រឡា។ អ្នកនៅក្នុងផ្ទះនៅមិនសុខមិនដឹងថានាងកាលណាធ្វេីក៏បានទាញឆ័ត្រទៅមេីលបែរជាឃេីញមនុស្សសន្លប់ស្តោកស្តឹង។
   "ឆាប់់ហៅលោកគ្រូពេទ្យមកភ្លាមមក"បានស្រែកទៅអ្នកបម្រេីទាំងនោះហេីយក៏បានបីនាងតូចចូលទៅក្នុងភូមិគ្រឹះវិញយ៉ាងតុតក្រហល់។

  >>>>១ម៉ោងក្រោយមក<<<<
  "លោកគ្រូពេទ្យនាងយ៉ាងមិចហេីយ?"អ្នកដែលជាស្វាមីបានសួរទៅលោកគ្រូពេទ្យបន្ទាប់ពិនិតនាងហេីយ។
  "នាងបានដាច់រលោតស្បែកខាងក្រៅត្រូវការបង់ជាប់រយះពេកមួយសប្តាស៍ និងសុខភាពនាងទន់ខ្សោយណាស់មេីលថែនាងអោយបានល្អផងណា។"និយាយរួចគ្រូពេទ្យក៏បានចេញទៅក្រៅបាត់ទៅ។
  "នេះយេីងដាក់សម្ពាធលេីនាងខ្លាំងពេកហេីយមែនទេ?អោយខ្ញុំសុំទោស..."
_____________________________
TO BE CONTINUE.....
អរគុណសម្រាប់ការអាន
By:ជេសុី