အခန်း ( ၄ )

738 90 2
                                    

တရက် ကျွန်မ ကျားဟန်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပြောပြတယ်။

“ကျွန်မကို အလုပ်ပေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ရှင်က ကျွန်မကို အကူအညီအကြီးကြီးပေးခဲ့တာပါ။”

သူ ပြုံးပြတယ်။ “ခင်ဗျား ပိုက်ဆံအများကြီးနဲ့ ဘာတွေ လုပ်နေလဲ ကျွန်တော် သိတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့်ပါ။”

“ကျွန်မ အဲ့နေ့က အများကြီးပြောခဲ့တာကို။ ရှင် အကုန်လုံးသိလိုက်တာလား။”

ရှင်းရှင်းလင်းလင်းတော့ မဟုတ်ပေမယ့် ခင်ဗျားက ထပ်တလဲလဲပြောနေခဲ့တာလေ။ ခင်ဗျား အလုပ်လိုတယ် အလုပ်လိုတယ်ဆိုတာကို ဆက်တိုက်ပြောနေတာ ကျွန်တော် မြင်တယ်။”

ဒီတကြိမ် ကျွန်မတို့ အတော်ကြာအောင် စကားပြောဖြစ်ခဲ့တယ်။ ကျားဟန်ရဲ့ ဘဝက ဘယ်လောက်ခက်ခဲလဲ သူ ဘယ်လိုရုန်းကန်ခဲ့ရလဲ သူ့ဆုံးဖြတ်ချက်က ဘယ်‌‌လောက်ပြတ်သားလဲ ဆိုတာကို ကျွန်မ စပြီး နားလည်လာတယ်။

သူ့အစ်ကိုကြီး စွင်ကျား‌‌ဟောင်က ကျွန်မကို အလုပ်ဖြုတ်ဖို့ ရောက်လာခဲ့တယ်။ ကျားဟန်ရဲ့တခြားဖက်အခြမ်းကို ကျွန်မနောက်ဆုံးတော့ မြင်ခွင့်ရခဲ့တယ်။ အဲ့နေ့က သူ ကြမ်းတမ်းခက်ထန်ပြီး သူ့အစ်ကိုနဲ့ အကြိတ်အနယ်ငြင်းခုံနေခဲ့ကြတယ်။ သူ့ရဲ့ အပြုအမူကြောင့် သူ့အစ်ကိုဖြစ်သူတောင်မှ လန့်သွားတယ်။

သူ့အစ်ကိုက ဒီအကြောင်း အရင်ကတည်းက သူနဲ့ ပြောထားပြီးသားဖြစ်မှာပါ။ ဒါပေမယ့် ဘာတခုမှ ခေါင်းထဲရောက်ပုံမရဘူး။ အကျိုးဆက်ကတော့ သူ့အစ်ကို ပန်းချီပြခန်းကို အဲ့နေ့က ရောက်ချလာပြီးနောက် ရှေ့တံခါးမှာ ကျားဟန်ကို တားပြီး သူ့အစ်ကိုနဲ့ ဝန်ထမ်းတယောက်က တံခါးကို လော့ချသွားတယ်။

“ရှန်းရှန် မင်းကိုယ့်ဘာသာ နုတ်ထွက်လိုက်တာ ပိုကောင်းမယ်။ မဟုတ်ရင် မင်း နောက်တကြိမ် အလုပ်ဖြုတ်ခံရမယ်။”

ကျားဟန်က မှန်တံခါးကနေ အကုန်လုံးကို မြင်နေရတယ်။ သူ ဝင်ဖို့ တံခါးကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ထုရိုက်တယ်။

သူ့အစ်ကိုက သူ့ကို လျစ်လျူရှုလိုက်ပြီး ကျွန်မကိုပဲ ဆက်ပြောတယ်။

How I Met You (MM Translation) CompletedWhere stories live. Discover now